باغبان را چشم لطف از مصلحت بر سوی ماست
احتیاج زعفران زارش به آب روی ماست
قوت رفتار می خواهیم و توفیق طلب
کاسهٔ دریوزهٔ ما کاسهٔ زانوی ماست
کارهای کوهکن را فرصت شهرت نداد
باطل السحری که از عشق تو بر بازوی ماست
هر که بر صاحبدلان بگذشت، فیضی می برد
ما سبوی باده ایم و جام در پهلوی ماست
عمر جاویدی ز هر مصرع شود حاصل سلیم
آبروی چشمهٔ حیوان روان در جوی ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مفهوم نیاز و درخواست از خدا (باغبان) اشاره می‌کند که به ما لطف و رحمت داشته باشد. او از سر نیاز به نعمت‌ها و فرصت‌ها سخن می‌گوید و expresses عزم و تلاش برای کسب قوت و توفیق در زندگی. همچنین، به عشق و زیبایی‌های زندگی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که تنها از همراهی صاحبدلان و محبت‌های آنان می‌توان بهره‌مند شد. در نهایت، شاعر به این نکته می‌پردازد که عمر جاوید و سعادتمند از اعتدال و سادگی در زندگی به دست می‌آید و به نوعی به جریان زندگی و پیوستگی آن اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: باغبان به ما با امید و لطف نگاه می‌کند، چون مزرعه‌اش به آب و محبت ما نیاز دارد.
هوش مصنوعی: ما به توانایی برای انجام کارها نیاز داریم و از لطف و کمک خواسته‌ایم، اما تنها منبع درخواست ما، خضوع و نیازمندی‌مان است.
هوش مصنوعی: کوهکن‌ها نتوانستند به خاطر عشق تو شناخته شوند، زیرا آن عشق مانند داروی باطل کننده سحر بر بازوی ما اثر کرده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از کنار اهل دل بگذرد، بهره‌ای می‌برد. ما خود ظرف شراب هستیم و جام در کنار ماست.
هوش مصنوعی: عمر طولانی از هر بیت شعری به دست می‌آید که نتیجه‌اش سادگی و پاکیزگی است، مانند آب گوارایی که در جوی جاری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صیقل آیینه ما گوشه ابروی ماست
عینک ما چون حباب از کاسه زانوی ماست
گر چه در صحرای امکان پای خواب آلوده ایم
لامکان پر گرد وحشت از رم آهوی ماست
از شبیخون اجل منصور ما را باک نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.