بخش ۵۲ - در معنی نزلونا عن الربوبیه ثم قولوا فی فضلنا ماشئتم فرماید
لاجرم با رهروان ناتمام
دم ز حرف نزلونی زد امام
بهر ما دُرّ عبودیّت بسُفت
نزلونی عن ربوبیّت بگفت
این عبودیّت بطون برزخی است
غیر رب در بطن آخر گو تو کیست
این عبودیّت صراط و خط ماست
در مقام نقطه غیر از رب کجاست
تا تویی از نقطه نازل ای عمو
در رهی تو، راه را منزل مگو
تا تویی از نقطه نازل ای اخی
سالکی در بطن‌های برزخی
تا تویی از نقطه نازل در رهی
نیستت از سرّ نقطه آگهی
خط‌ِّ خود را گر که خوانی نقطه تو
غالی ای از حد خود بی‌گفتگو
تا تو در راهی هنوز ای بوالکرب
غالی ای،گر عبد را خوانی تو رب
پیر سبحانی که مقصود ره است
تا تو در راهی یقین عبدﷲ است
شاه فردانی که نقطه تحت باست
چون شدی واصل یقین ذات خداست
گفت زآن بدهند سلطان عقول
رهروان ما را ز ربیّت نزول
در حق ما پس جز این تا در ره اند
گو بگویند آنچه زآن چیز آگه اند
ور ز حد خود تجاوز آورند
غالی‌اند و فضل ما را منکرند
زآنکه بر خط، وصف نقطه کرده اند
گوهر حق را به باطل سُفته‌اند
این سخن بر واصلان نقطه نیست
زآنکه نقطه ذات آن رب غنی است
نقطه را وصف عبودیّت کجاست
ور نگویی نقطه را نقطه خطاست
ذکر اکبر پس مقام نقطه است
سکه وحدت به نام نقطه است
در مقام ذکر اکبر شد هلا
ذاکر اندر ذات مذکورش فنا
معنی ذکر حقیقی این بود
وآن ز بهر مرد وحدت بین بود
اکبر آمد ذکر از این رو از صلاة
که دهد یکجا ز هر علت شفات
حاصل اسمات در ذکر خفی است
چون اثر کاندر دواها مختفی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به توضیح جایگاه عبودیت و ارتباط آن با ربوبیت می‌پردازد. او بیان می‌کند که عبودیت یک حالت برزخی است و سوال می‌کند که غیر از خدا چه کسی در این مقام وجود دارد. شعری بر این اساس بنا شده که عبودیت راه انسان به سمت خداست و در این راه، سالک باید درک عمیقی از نقطه (که نماد خداوند است) داشته باشد. شاعر تاکید می‌کند که اگر کسی از حدود خود فراتر رود و مقام واقعی خود را نشناسد، غالی و نادرست است.
هم‌چنین، مفهوم «نقطه» به عنوان تجلی خداوند و مقام ذکر حق در نظر گرفته می‌شود. ذکر حقیقی به معنای درک و تحقق وحدت با خداست و این در حقیقت برای سالکان و افرادی که در جستجوی حقیقت هستند، مطرح می‌شود. در نهایت، شاعر به اهمیت ذکر و تصوف در رسیدن به حقیقت و وحدت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: بنابراین، ناچار با همراهان ناقص، سخن از حکمت نزولی را امام مطرح کرد.
هوش مصنوعی: برای ما گوهر بندگی را به خوبی فراهم کردند و از مقام خدایی به ما یاد دادند.
هوش مصنوعی: این بند به مفهوم عبودیت و بندگی اشاره دارد که در یک مرحله خاص و میان‌مدت قرار دارد، و در پایان به این سؤال اشاره می‌کند که در واقع کیست و چه جایگاهی دارد. به عبارتی، این بیت به بررسی ارتباط انسان با خدا و موقعیت او در مراحل مختلفی از زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: این بند به این مفهوم اشاره دارد که بندگی و اطاعت از خداوند، مسیر و هدف اصلی ما در زندگی است و اگر بخواهیم از این مسیر خارج شویم، دیگر جایی به جز خداوند برایمان وجود نخواهد داشت. در واقع، تمام حقیقت و کمال در ارتباط با خداوند نهفته است و هرگونه دیگری از او دور است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در این مسیر قرار داری، هرگز به کسی نگو که کجا باید بایستد یا مسیر را چگونه طی کند، چرا که فقط خودت باید راه را بشناسی.
هوش مصنوعی: تو از نقطه‌های پایین و عادی به ارتفاعات و مراحل بالاتر سفر می‌کنی، ای برادر سالک، در حالیکه در عمق‌های دنیای میانه و پیچیده‌ای قرار داری.
هوش مصنوعی: تا وقتی که تو از مرتبه پایین در مسیر هستی، از راز و حقیقت مرتبه بالاتر بی‌خبر هستی.
هوش مصنوعی: اگر خط خود را بخوانی، می‌بینی که نقطه عکس تو خیلی بیشتر از آنچه که فکر می‌کنی، اهمیت دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در مسیر و راه خود هستی، ای بزرگ و با ایمان، اگر بنده را بخوانی، او به سمت رب و خداوند توجه می‌کند و به سوی او می‌رود.
هوش مصنوعی: پیر دانا و با تجربه‌ای که راه هدایت را می‌داند، به تو می‌گوید که در این مسیر، مطمئن باش که تو بنده خدا هستی.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی انسان به کمال و حقیقتی دست یابد و به درک واقعی برسد، نشانه‌ای از وجود خداوند را در خود احساس می‌کند. در واقع، شناخت عمیق و یقین به ذات الهی به دنبال فهم و بینش صحیح است.
هوش مصنوعی: سلطان اندیشه‌ها گفت که به ما نیز از سرزمین ربیع، هدیه‌ای بدهند تا راهنمایی کند مسافران را.
هوش مصنوعی: برای ما جز این که در مسیر راه بروند، نمی‌توانند چیزی بگویند که از آن آگاه هستند.
هوش مصنوعی: اگر از مرز و حریم خود فراتر بروند، به غلو و تندروی می‌پردازند و در عین حال، به نعمت‌های ما بی‌اعتنا هستند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کسانی که تنها به ظواهر و جزئیات می‌پردازند، حقیقت واقعی و ارزشمند را با چیزهای بی‌ارزش و نادرست مخلوط کرده و از بین می‌برند. به عبارتی، افرادی که به نقاط و جزئیات سطحی توجه دارند، نمی‌توانند به عمق معانی و حقیقت‌ها پی ببرند.
هوش مصنوعی: این مفهوم به این اشاره دارد که سخنانی که به عارفان و راه‌یافتگان حقیقت گفته می‌شود، از عمق و غنای خود رب و خداوند بی‌خالی نیست. در واقع، شخصیت و ویژگی‌های خداوند در این سخنان تجلی پیدا می‌کند و به همین دلیل، عمق معنایی و ویژگی‌های خاصی دارند که به راحتی قابل درک نیستند.
هوش مصنوعی: نقطه‌ای که بیانگر عبودیت و بندگی است، در کجا قرار دارد. اگر نگویی، به این معناست که نقطه وجود ندارد و خطا است.
هوش مصنوعی: ذکر بزرگ‌ترین چیز پس از مقام نقطه است، که سکه‌ای از وحدت به نام نقطه شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: در حالت یادآوری بزرگ، ذکر کننده در ذات مورد یاد، ناپدید می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیان به این معنا است که ذکر واقعی به خاطر ایجاد وحدت و هماهنگی بین مردان و افراد است. هدف از این ذکر، نزدیک‌تر کردن دل‌ها و تقویت ارتباطات انسانی است.
هوش مصنوعی: اکبر به دلیل نماز، به این نتیجه رسیده است که می‌تواند به طور همزمان از هر مشکلی رهایی یابد.
هوش مصنوعی: نتیجه و ثمره‌ی نام‌ها و الفاظ در ذکر و یادکردهای پنهان و نهان است، مثل اینکه اثر در داروها می‌تواند در پس‌زمینه و غیرمستقیم باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.