بر یتیمان پس مکن قهر ای سند
یاد آور از یتیمی های خود
این یتیمان را پدر باش و شفیق
گمرهان را رهنما شو بر طریق
احمدا، محروم سائل را مکن
نرم گو با سائل‌ِ مسکین سخن
بانگ بر سائل مزن بین حاقه را
دیده ای چون درد فقر و فاقه را
زآنچه دادم بر تو سائل را بده
چونکه کِشتی، آب حاصل را بده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به اهمیت محبت و رحمت به یتیمان اشاره می‌شود. شاعر از کسانی که دارای امکانات و ثروت هستند می‌خواهد که به یتیمان توجه کنند و احساسات خود را به یاد بیاورند. او همچنین به همدلی با نیازمندان و نرمی در برخورد با آنها تأکید می‌کند و از ندادن کمک به این افراد نسبت به وضعیت سختشان نهی می‌کند. در نهایت، شاعر می‌پرسد که باید از آنچه که خداوند به ما داده است، به سایل و نیازمندان کمک کنیم و منابع خود را با دیگران تقسیم کنیم.
هوش مصنوعی: بر یتیمان خشم نکن، ای سنند؛ به یاد بیاور که خودت نیز یتیم بوده‌ای.
هوش مصنوعی: به کودکان بی‌سرپرست، محبت و محبت عطا کن و به افراد گمراه کمک کن تا راه درست را پیدا کنند.
هوش مصنوعی: مرد نادان، به درخواست افرادی که نیازمندند بی‌توجهی نکن و با آنها به نرمی و مهربانی صحبت کن.
هوش مصنوعی: به شخصی که در حال درخواست کمک است، نگو که صدایش بزند، زیرا تو خودت درد فقر و نیاز را تجربه کرده‌ای و آن را می‌شناسی.
هوش مصنوعی: به جای نگه‌داشتن آنچه به تو داده‌ام، آن را به درخواست کننده بده، زیرا مانند کشتی است که باید آب را جمع‌آوری کند و به دیگران منتقل کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.