بخش ۲۰ - در معنی‌انا فتحنا لک فتحاً مبینا لیغفر لک ﷲ ما تقدم من ذنبک و ما تأخّر و یتم نعمته علیک و یهدیک صراطاً مستقیماً
بدان ای سالک طریق هدایت و طالب وصول به سر منزل ولایت که چون انسان کامل که مظهر اسمای حسنای الهیه است از مرتبه وجود به عالم ملک و شهود تنزل کند و متلبس به لباس ناسوتی عنصری گردد و به تعینات امکانی که هر یک مرتبه‌ای است از مراتب وجود متعین شود و به تعینات مذکوره او را حجاب مشاهده ذات شود و محققین صاحب شهود این تعینات را ذنب معنوی دانند لهذا سالک را در سلوک من الخلق الی الحق که آن را کهین قوس صعود خوانند حجابات هستی دریده شود و رفع تعینات امکانی گردد و به مقام جمع بعد از فرق که به اصطلاح عرفای حقه مرتبه وصول است فایض گردد از کبایر هستی توبه کند و غرق بحر رحمت خاص الخاص حضرت احدی تعالت سلطنته و جل شأنه و اعظم برهانه شود و در آن مقام تاج ارشاد و هدایت و تکمیل او را بر فرق قابلیت گذارند و او را به دعوت خلق به مقام فرق و صورت عود دهند و این مقام را محققین جمع‌الجمع و فرق بعد الجمع خوانده اند سالک مجدداً به تعینات مذکوره اضافیه شهودیه متعین و مقید شود اما نه بر وجهی که مغلوب و مقهور آن تعینات گردد و یا آن تعینات اضافیه کثرتیه او را حجاب مشاهده ذات و جمع اسماء و صفات شود این است نکته و ما تأخّر وﷲ العالم به حقایق الامور.
احمدا تو شمع جمع وحدتی
گرمقید در لباس کثرتی
تو به ذات خویشتن بودی احد
نه تعین بود ذاتت را نه حد
گر کنون اندر لباس کثرتی
ماسوا را علّتی و غایتی
تا شود معلول از علّت خبر
بَستمت از میم امکانی کمر
چون سفر کردی ز جمع خود به فرق
ساخت روشن نور نامت غرب و شرق
جانت چون پوشید، ای سلطان ناس
از تعیّن های امکانی لباس
وآن تعیّن های امکانی لقب
شد حجاب جمعت ای کامل ادب
وآن حجابات ار چه اندر جنب تو
محترق بُد،گشت هر یک ذنب تو
پس تو را آموختم در عین فرق
سرّ توبه، ای امام اهل دلق
توبه چبود گر گشایی نیک سمع
از مقام فرق برگشتن به جمع
توبه چبود نزد ارباب شهود
جمع بعد از فرق در قوس صعود
سوی حق از خلق چون عارج شود
از هر آن قیدش که جان خارج شود
زآن تعیّن کرده استغفار او
رفته زآن هستی برون یکباره او
رفته رفته کشف‌ِ هر یک زآن حجب
توبه زآن جرمست نزد اهل لُب
شد چو ز اقسام تعیّن هاش دل
رفته و با ذات مطلق متّصل
پس به فضل حق تعالی مرد راه
پاک گردد جانش از لوث گناه
جان سالک چون شد از هستی خلاص
گردد از حق مورد غفران خاص
تاج کرّمنا حقش بِنهد به فرق
پس روان سازد ز جمعش سوی فرق
بر سر راه آید از منزلگه او
گمرهان را تا نماید خوش ره او
احمدا دادم تو را فتحی مبین
گشت جانت فتح ما را مستعین
سرّ توبه مر تو را آموختم
پرده های هستی‌ات را سوختم
دادمت در فرق بعد از جمع راه
نک به ملک جمع و فرقی پادشاه
ذنب های ما تقدم را تمام
از تو کردم عفو ای جمعی مقام
هم حجاب ما تأخّر را ز تو
رفع کردم تا نگردی بند او
در مقام فرق ای کامل نصاب
نیستت با جمع ما یک مو حجاب
نعمتی دادم تو را افزون و خاص
کآن تو را دارد کمال اختصاص
انبیاء را من ندادم بی شکی
آنچه دادم بر تو الاّ اندکی
شکر این نعمت تو را باید فزون
ور ز عهدة شکر آن نایی برون
ما تو را در شکر خود نصرت دهیم
صد زبان در شکر این نعمت دهیم
کن سپاس ما که داری ای نبی
ظاهر و باطن معینی چون علی
گرچه او یار است با هر کس نهان
لیک یار تو است در عین عیان
او صراط مستقیم است ای حبیب
نیست هر کس را در این نعمت نصیب
پس تو را مخصوصه دادم این نعیم
هادی ات گشتم به راه مستقیم
احمدا تا شاکر این نعمتی
مستحق صد هزاران رحمتی
احمدا تا حیدرت باشد معین
در دو عالم خسروی و بی‌قرین
احمدا ذات علی ذات من است
محو او ثابت در اثبات من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان مراحل سلوک و هدایت روحانی سالک می‌پردازد. سالک با شناخت انسان کامل، که مظهر اسماء الهی است، از عالم وجود به‌سوی عالم ملک و شهود فرود می‌آید. در این مسیر، با تعینات امکانی مواجه می‌شود که برای او حجاب‌هایی برای مشاهده ذات الهی به‌وجود می‌آورند. با عبور از این حجابات و توبه از گناهان، سالک به مقام جمع بعد از فرق می‌رسد و اتصال به ذات مطلق حاصل می‌شود. در این مقام، تعالی و هدایت ویژه‌ای به سالک ارزانی می‌گردد و او برای دعوت دیگران به حقیقت فراهم می‌شود. همچنین، جایگاه خاص سالک در مسیر قرب الهی و نعمت‌های عطا شده به او مورد تأکید قرار می‌گیرد. متن به اهمیت شکرگزاری از این نعمت‌ها و وجود ارتباط نزدیک با ذات الهی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای سالکِ راه هدایت و جویای وصول به جایگاه ولایت، بدانی که هنگامی که انسان کامل، که مظهر اسم‌های زیبا و الهی است، از مرتبه وجود به عالم ملک و شهود نازل می‌شود و لباس مادی بر تن می‌کند، در نتیجه به تعینات امکانی دچار می‌گردد که هر یک مرتبه‌ای از مراتب وجود است. این تعینات حجاب مشاهده ذات الهی او می‌شود و عارفان شهودگر، این تعینات را همان ذنب معنوی می‌دانند. از این رو، سالک در مسیر سلوک از خلق به حق، که آن را قوس صعود می‌نامند، باید حجاب‌های هستی را دریده و تعینات امکانی را کنار بگذارد تا به مقام جمع بعد از فرق که در عرفان به مرتبه وصول شناخته می‌شود، نائل گردد. او باید از بزرگترین گناهان توبه کند و در دریای رحمت خاص خداوند غرق شود و در این مقام، تاج هدایت و تکمیل بر سر او نهاده می‌شود و به دعوت مردم به مقام فرق و صورت بازگردانده می‌شود. این مقام توسط عارفان جمع‌الجمع و فرق بعد الجمع نامیده شده است. سالک بار دیگر به تعینات جدید شهودیه متعین و مقید می‌شود، اما نه به گونه‌ای که مغلوب آن تعینات گردد یا این تعینات بر او حجاب ببندند و مشاهده ذات و جمع اسماء و صفات را از او بگیرند. این نکته‌ای است که باید درک شود و خداوند به حقایق امور آگاه‌تر است. ستایش خداوند که چراغ جمع و وحدت است.
هوش مصنوعی: ای سالک راه هدایت و جستجوگر ورود به منزلگاه ولایت، بدان که زمانی که انسان کامل، که تجلی اسمای حسنای الهی است، از مرتبه وجود به دنیای مادی تنزل می‌کند و در لباس طبیعی ظاهر می‌شود، به تعینات امکانی دچار می‌گردد. این تعینات می‌توانند حجاب دیدن ذات الهی شوند و عارفان شهودگر این تعینات را گناهان معنوی می‌دانند. از این رو، سالک در مسیر خود از بینش دنیوی به سوی حقیقت، که به آن قوس صعود گفته می‌شود، باید این حجاب‌ها را از میان بردارد و از تعینات امکانی رها شود تا به مقام جمع، که مرتبه وصول است، برسد. او باید از بزرگی‌های هستی توبه کند و در دریای رحمت خاص خداوند غوطه‌ور شود. در آن مقام، تاج هدایت و کمال بر سر او قرار می‌گیرد و او به دعوت مردم به مقام فراق و صورت بازگشت داده می‌شود. این مقام را عارفان جمع‌الجمع و فرق بعد الجمع نامیده‌اند. سالک مجدداً به تعینات شهودی دچار می‌شود، ولی نه به گونه‌ای که تحت تأثیر آنها قرار گیرد یا این تعینات حجاب او برای دیدن ذات و اسماء و صفات گردد. این نکته را درک کن و خداوند بهترین آگاه به حقایق است.
هوش مصنوعی: اگر در دنیای پر از تنوع و کثرت غرق شده‌ای، باید بدانی که در اصل، یکی و یگانه هستی.
هوش مصنوعی: ذات تو نه محدود به هیچ تعینی است و نه قابل تعریف، حالا اگرچه در قالبی از کثرت و تعدد قرار گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا دلیلی و هدفی دارد تا معلول از علت خود نشأت بگیرد و شکل بگیرد.
هوش مصنوعی: زمانی که از ناشناخته‌ها و امکانات خود جدا شدی و به سفری پر از تجربه و تغییر رفتی، زنجیره‌های محدودکننده‌ات را کنار گذاشته‌ای.
هوش مصنوعی: نور نام تو در غرب و شرق عالم را روشن کرده است و جان تو همچون پوششی بر این نور است، ای بزرگترین سرور و فرمانروای انسان‌ها.
هوش مصنوعی: لباس و لقب، نشانه‌هایی از امکانات و ویژگی‌های خاصی هستند که هر فرد می‌تواند داشته باشد. به عبارت دیگر، این‌ها بیانگر برخی از خصوصیات و ویژگی‌های فردی هستند که می‌توانند او را تعریف کنند.
هوش مصنوعی: ای کامل‌ترین ادب، حجاب وجود تو سبب شده تا پرده‌ها و حجاب‌هایی که در کنار تو هستند، نتوانند چهره‌ات را بپوشانند.
هوش مصنوعی: هر یک از اشتباهات تو باعث شد که تو را در عین حال، به خوبی بشناسم و درک کنم.
هوش مصنوعی: راز توبه چیست، ای امام اهل معرفت؟ اگر این راز را برملا کنی، با دقت و توجه خواهی شنید.
هوش مصنوعی: بازگشت از مقام فرق به جمع، توبه‌ای است که در برابر صاحبان معرفت و شهود قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: پس از تمایز افراد، در مسیر صعود به حقیقت، انسان‌ها باید از تعلقات دنیوی عبور کنند.
هوش مصنوعی: هر زمانی که روح از قید و بند بیرون می‌آید، از آن تعیّن و محدودیتی که به خود گرفته، استغفار و پشیمانی می‌کند.
هوش مصنوعی: او به‌طور ناگهانی و یکباره از آن وجود خارج شده است و به تدریج پرده‌های هر یک از پنهانی‌ها را کشف می‌کند.
هوش مصنوعی: توبه کردن از آن گناه، در نظر عالمان و دانایان، به نوعی باعث رهایی از انواع قید و بندهای دل می‌شود.
هوش مصنوعی: رفته و به خداوند متصل شده، بنابراین به لطف و رحمت حق، او مردی است که در مسیر و راه صحیح قرار دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که سالک از قید هستی آزاد شود، جانش از آلودگی گناه پاک خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر کسی مشمول رحمت خاص خداوند قرار گیرد، خداوند با کرامت خود تاجی بر سر او می‌نهد.
هوش مصنوعی: پس روح، از جمع شدن او به سمت فرق، بر سر راه می‌آید و از محل زندگی او به سوی ما می‌آید.
هوش مصنوعی: من به کسانی که در راه گمراهی هستند، نشان داده‌ام که مسیر خوشبختی چیست. ای احمق، من به تو فتحی بزرگ و آشکار داده‌ام.
هوش مصنوعی: روح تو به ما کمک می‌کند تا پیروزی را تجربه کنیم و من راز توبه را به تو آموختم.
هوش مصنوعی: من پرده‌های موجودیت تو را از بین بردم و آنها را به تو دادم، بعد از اینکه در مسیر زندگی، تنها به حقیقت رسیدم.
هوش مصنوعی: در سازمان و حکومت، گروهی مسئولیت دارند که بر خطاها و اشتباهات ما نظارت کنند و آنها را به درستی مدیریت نمایند.
هوش مصنوعی: ای کسانی که در مقام و مرتبه جمع هستید، من از تو گذشت کردم؛ همانا حجاب و موانع ما از توست و به خاطر تو تأخیر در کارها را تجربه می‌کنیم.
هوش مصنوعی: من تلاش کردم که تو دیگر به دام او نیفتی و در اوج کمال خود باقی بمانی.
هوش مصنوعی: تو در جمع ما هیچ مانع و حجاب نیستی؛ نعمتی به تو عطا کرده‌ام که بیشتر و ویژه است.
هوش مصنوعی: آنچه که تو داری، نشان‌دهنده کمال و ویژگی خاص پیامبران است و من این نعمتی را به کسی دیگری نداده‌ام، بدون شک.
هوش مصنوعی: من هر آنچه که به تو دادم، جز اندکی از شکر این نعمت، باید به مراتب بیشتر از تو باشد.
هوش مصنوعی: اگر نتوانیم شکرگزاری کنیم، تو را به خاطر لطف‌هایت یاری خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: ما با هزار زبان برای این نعمت شکر می‌گوییم و سپاسگزاریم که تو، ای نبی، این نعمت را داری.
هوش مصنوعی: ظاهر و باطن علی مشخص و شناخته شده است، اما او با هر کسی به صورت پنهانی رابطه دارد.
هوش مصنوعی: ولی دوست تو در عین ظاهر بودن، راه راست و درست است، ای عزیز.
هوش مصنوعی: هر کسی از این نعمت بهره‌مند نیست، اما من این نعمت ویژه را به تو عطا کرده‌ام.
هوش مصنوعی: من به راه راست هدایت شدم، ای احمق، تا قدردان این نعمت باشم.
هوش مصنوعی: بسیاری از رحمت‌ها و نوازش‌ها شایسته کسی است که حیدر (امیرالمؤمنین علی) یاور او باشد.
هوش مصنوعی: در جهان، هیچ کس به پای احمدا نمی‌رسد و ذات علی، همان ذات من است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.