فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ مٰا سَمِعَهُ فَإِنَّمٰا إِثْمُهُ عَلَی اَلَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اَللّٰهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (۱۸۱) فَمَنْ خٰافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلاٰ إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۱۸۲)

پس هر که بدل کند آن را بعد از آنکه شنید آن را پس جز این نیست که گناهش بر آن کسانست که بدل کنند آن را بدرستی که خدا شنوندۀ دانا است (۱۸۱) پس هر که ترسید از وصیت کننده میلی یا گناهی پس بصلاح آورد میانشان پس نیست گناهی بر او بدرستی که خدا آمرزندۀ مهربان است (۱۸۲)