گنجور

 
صفی علیشاه

وَ بَشِّرِ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ کُلَّمٰا رُزِقُوا مِنْهٰا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قٰالُوا هٰذَا اَلَّذِی رُزِقْنٰا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشٰابِهاً وَ لَهُمْ فِیهٰا أَزْوٰاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ (۲۵)

و مژده ده یا محمد آنان که گرویدند و کردند کار شایسته بدرستی که مر ایشان‌راست بهشتها که می‌رود از زیر آنها نهرها هرگاه که روزی داده شود از آن میوه روزی دادنی را گویند این میوه‌ایست که روزی داده شدیم از پیش و بیارند بآن مانند یکدیگر و مر ایشان‌راست در آن جفتهای پاکیزه و ایشان در آن جاویدان‌اند (۲۵)

هم بشارتهاست بهر مؤمنان

زآن عمل های نکو و نور جان

که بود پاداش هر یک جنّتی

جاری انهارش به زیر، از رحمتی

تا که را روزی بود آن عیش و نوش

بر جزای فعل نیک و حظِّ هوش

روزی نیکو خورند اندر بهشت

هم به رغم کافران و خلق زشت

رزقها، اوصاف نیک آمد که بود

در جهان ملکات ارباب صعود

بودشان مأنوس با نفس کریم

در جهان از قبل و آنجا شد نعیم

این تشابه بهر آن باشد که بود

سخت مألوف و مناسب با وجود

روضه ها شان شد مقامات قلوب

چون توکل یا دگر اخلاق خوب

زآن مراتب جاری انهار علوم

میشود در عالَم قدس از رسوم

منتفع زآن تشنه کامان لقا

جمله مشتاقان دیدار خدا

وآن ثمرها حکمت است و معرفت

که بود مألوف با جان چون صفت

زآن بگویند این ز پیش اندر نمود

رزق ما می بود از رب ودود

بهر ایشان است ازواجی که بس

طاهرند آن طاهرات از هر دَنَس

آن شئون نفس محمود الجمال

هست ازواج مطهر بی سؤال

طاهر از ارجاس دنیای دنی

شمس از آنها کسب کرده روشنی

نام آنها بر لسان شر ع و دین

راست باشد گر که آمد حور عین