از تو جبری نیستشان بر راه راست

لیک حق هادی است هر کس را که خواست

در مقام صدقه یعنی عرض دین

نیست بر مسکین روا از مؤمنین

وین نباشد جز ز روی اختیار

کلفت است آن گر شود بر خلق بار

از شما اعطاست بر مسکین و بس

تا ز حق توفیق چبود بهر کس

مشرکی از مسلمی از اقرباء

خواست چیزی، کرد آن مسلم اِباء

گفت ایمان آوری گر بر رسول

بر تو احسان را به جان دارم قبول

آورم حقّ قرابت را بجا

ور نه احسان نیست بر مشرک روا

آمد این آیت که دین تحمیل نیست

وقت صدقه عرض دین تجلیل نیست

می کنید انفاق گر چیزی ز خیر

کرده اید آن بهر خود نی بهر غیر

نیست آن انفاق بر اهل سؤال

جز کز او خوشنود گردد ذوالجلال

حق نه بهر دین به کس روزی دهد

نی به ترک شرک فیروزی دهد

نعمت دنیا به خلقان عام کرد

بر مسلمان و مجوس اکرام کرد

ای خدا ما را به نیکی راه ده

بر رضای خود دلِ آگاه ده

ما ندانیم آنچه حقّ بندگی است

حاصل و محصولمان شرمندگی است

تو به ما آموز آنچه از ما سزاست

کن هم اصلاح ار عملها بر خطاست

ما که ایم و چیست استحقاق ما

تا که باشد جود ما و انفاق ما

آنچه از خیر آورید انفاق و برّ

بر شما گردد تمام از جهر و سرّ

هم ز منع آنکه باشد ظلم و غم

هیچ ناید بر شما وارد ستم

آنکه هِشت انفاق را مظلوم اوست

که ز پاداش و جزا ء محروم اوست

بر فقیرانی که دارند امتناع

در طریق حق ز کسب و انتفاع

نیستشان هیچ استطاعت بر سفر

بهر تحصیل معاش مختصر

ظنّ جهال این بود کآن قوم صاف

اغنیاء باشند از فرط عفاف

حال خود دارند پنهان از انام

تو به سیما می شناسی آن کرام

نیستشان از مردمان روی سؤال

نی به گفتار و نه از آثار و حال

نیستشان ابرام در خواهش ز کس

نی که بی ابرام دارند این هوس

بلکه چشم از غیر حق پوشیده اند

جام استغناء ز حق نوشیده اند

هر چه از نیکی به درویشان کنید

وز ولاء، انفاق بر ایشان کنید

حق بر آن داناست هم پاداش نیک

هست بر خلق از خدای بی شریک