وَ قٰالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اَللّٰهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طٰالُوتَ مَلِکاً قٰالُوا أَنّٰی یَکُونُ لَهُ اَلْمُلْکُ عَلَیْنٰا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِنَ اَلْمٰالِ قٰالَ إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفٰاهُ عَلَیْکُمْ وَ زٰادَهُ بَسْطَةً فِی اَلْعِلْمِ وَ اَلْجِسْمِ وَ اَللّٰهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَنْ یَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ وٰاسِعٌ عَلِیمٌ (۲۴۷)

و گفت مر ایشان را پیغمبرشان بدرستی که خدا بتحقیق برانگیخت برای شما طالوت را پادشاه گفتند چگونه باشد مر او را پادشاهی بر ما و ما سزاوارتریم بپادشاهی از او و داده نشده فراخنایی را از مال گفت بدرستی که خدا برگزید او را بر شما و افزود او را گشادگی در دانایی و بدن و خدا پادشاهیش هر که را می‌خواهد و خدا وسعت دهنده دانا است (۲۴۷)

« در بیان طالوت و پادشاهی او و تابوت سکینه »