دگر هم زاولیا عبدالخبیر است
که ز اشیاء آگه از لطف ضمیر است
ز هر چیزی حق او را مطلع کرد
حجاب از چشم قلبش مرتفع کرد
ز قبل و بعد هر شیئی خبر یافت
ز سر و جهر او علم و اثر یافت
خود این باشد دلیل از کشف اعیان
حقایق چون در اعیانست یکسان
در اعیان شد عیان شیئیت شیی
بود ثابت در آن عینیت وی
بر اعیان باشد اسماء را تعلق
مبین گشت در بحرالحقایق
بود عبدالخبیر آنکس که این اسم
شود زو جلوه‌گر در عالم جسم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره شخصیتی به نام عبدالخبیر است که از حقایق اشیاء آگاه است و به لطف درونش، رازها و حقایق را درک می‌کند. او از تمامی جوانب اشیاء مطلع است و حجاب‌های قلبش برداشته شده‌اند. این آگاهی به او اجازه می‌دهد که علم و اثرات اشیاء را به خوبی بشناسد. در اینجا، اشیاء در اعیان (موجودات) ثابت و عینی‌اند و عبدالخبیر نمایان‌گر اسم‌ها و حقایق در عالم مادی است. به طور کلی، شعر بر اهمیت درک حقیقت و آگاهی از اسرار وجود تأکید دارد.
هوش مصنوعی: دیگر این که از ولی خدا، عبدالقادر، است که از چیزها به خاطر لطف باطنش آگاه است.
هوش مصنوعی: هر چیزی به او اطلاعات لازم را می‌دهد و این باعث می‌شود که پرده از دید قلب او کنار برود.
هوش مصنوعی: از گذشته و آینده هر چیزی آگاهی یافت و به صدای ظاهری و باطنی آن علم و نشانه‌ای پیدا کرد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که خود واقعیت‌ها و حقایق دلیلی بر شناخت و درک آن‌هاست، چرا که این حقایق به طور مستقیم و برابر در وجود دارند.
هوش مصنوعی: در واقعیت، وجود چیزی مشخص و قابل مشاهده است که ثابت و پایدار در عینیت خودش حضور دارد.
هوش مصنوعی: اسماء و صفات الهی به طور واضح و معلوم، در عمق حقیقت وجود دارند.
هوش مصنوعی: عبدالخبیر کسی است که با نام خود در دنیا به جلوه‌گری و نمایاندن خود می‌پردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.