|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف حالتی از بیداری و آگاهی می‌پردازد، جایی که چشم دل در خواب و مغز سر در مستی است. این تناقضات نشان‌دهنده نوعی آگاهی عمیق و درک درونی است که به تجربه‌ایی از گشایش، کشف و قیامتی روحانی اشاره دارد. به نوعی، شاعر به جستجوی تجربیات جدید و درک‌های عمیق‌تر در زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای چشمی که قلب را مشاهده می‌کنی، خواب را نمی‌خواهی و در پی بیداری هستی. ای مغز سرم، مست و شیفته‌ای و در حقیقت بی‌خبر از هشیاری.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این بیت به نشانه‌ها و آثار یک واقعه‌ی بزرگ و مهم اشاره شده است. واژه‌ها نشان‌دهنده‌ی یک نوع شناخت یا آگاهی لحظه‌ای درباره‌ی حقیقتی عمیق و فراتر از واقعیت‌های عادی هستند. این در واقع به تجربه‌ای اشاره دارد که فرد می‌تواند با دیدن یا درک آن، به بصیرت و فهمی خاص دست یابد. این تجربه می‌تواند به معنای اوج‌گیری روحی یا شهود حقیقتی باشد که همگان از آن بی‌خبرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ذات تو در صفات اعیان ساری
اوصاف تو در صفاتشان متواری
وصف تو چو ذات مطلقست اما نیست
در ضمن مظاهر از تقید عاری
من پندارم که هستم اندر کاریی
ای بر سر پنداشت چو من بسیاری
اکنون که نماند با توام بازاریی
در دیده پنداشت زدم مسماری
از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری
در تیره شب از دیده سبل برداری
بر کرۀ شبدیز چو ران بفشاری
کیمخت زمین بماه نو بنگاری
ما را صنما بدی همی پیش آری
وز ما تو چرا امید نیکی داری
رو رو جانا غلط همی پنداری
گندم نتوان درود چون جو کاری
عشق آتشی افروخت که از بسیاری
در دوزخم افکند همی پنداری
دل سوخته بودی به هزاران زاری
گر آب دو چشم من نکردی یاری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.