این گونه ماه آسمانست
یا روی تو ای بلای جانست
این زلف سیاه در خم و تاب
یا فتنه آخر الزمانست
مژگان دمیده است یا تیر
ابروی کشیده یا کمانست
آهوی ترا بمرتع ماه
مشکی چو هلال پاسبانست
کی پاس دهد که میبرد دل
گرگست و بصورت شبانست
از دیده من عقیق تر زاد
لعل تو ستاره یمانست
کی فتنه شوم بماه و خورشید
سودای خط تو در میانست
واقف نشوم بسیر گردون
سود فلکی مرا زیانست
یار آمد و با هوای او دل
چون گوی بدست صولجانست
جان با سر خویش کرد بازی
ای دلشده وقت امتحانست
ای سر که نشان عشق جوئی
ره گم نکنی که بی نشانست
ای دل که سبک رو فنائی
بر دوش تو بار تن گرانست
ای رستم جان برخش تائید
زین بند که سیر هفتخوانست
تا بو که رسی بوصل آن ماه
این نسج که می تنی کتانست
ظلمانی و آرزوی انوار
اندیشه ماه و نردبانست
در خوان صفاست نعمه الله
دریاب که این بزرگ خوانست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر مختلف به ویژگی‌های جسمی و روحی معشوق اشاره می‌کند و او را با نمادهایی چون ماه، ستاره و آهو مقایسه می‌کند. همچنین، شاعر به احساسات عمیق و پیچیده‌ای که عشق ایجاد می‌کند، می‌پردازد و به شادی و درد عشق اشاره دارد. در نهایت، شاعر از مخاطب می‌خواهد درست را در مسیر عشق شناسایی کند و مشکلات و چالش‌های عاشقانه را با شجاعت بپذیرد.
هوش مصنوعی: این ماهی که در آسمان می‌بینیم به زیبایی تو شباهت دارد، تویی که برای جانم بسیار عزیز و مایه درد و رنجی نیز هستی.
هوش مصنوعی: این موهای سیاه در حالت پیچ و تاب خود به نوعی نشان‌دهنده فتنه‌ای در آخر الزمان است.
هوش مصنوعی: دختر زیبا با چشمانی جذاب و ابروانی کمانی شکلی دارد که مانند تیر به سمت دل من می‌زند.
هوش مصنوعی: آهوهایی که در دشت‌ها می‌چرخند، شبیه به هلال ماه در آسمان، به خوبی مراقبت و نگهبانی می‌شوند.
هوش مصنوعی: کیست که از دل نگران و خسته خود پاسداری کند، وقتی که در دنیای ظاهراً آرام، خیانت و فریب در کمین است و لباس شبان بر تن گرگ‌هاست؟
هوش مصنوعی: از نظر من، زیبایی لعل تو به قدری درخشان و ارزشمند است که حتی از عقیق هم بیشتر می‌درخشد و همچون ستاره‌ای در آسمان می‌تابد.
هوش مصنوعی: من مانند ماه و خورشید در دلم درگیر عشق تو هستم و از همین رو به فتنه و آشفتگی دچار می‌شوم.
هوش مصنوعی: اگر از چرخش و تحولات دنیا آگاه نباشم، در پی آن ممکن است خیر و نفعی را از دست بدهم.
هوش مصنوعی: دوست آمد و با آمدنش، دل من مانند گوی در دست یک بازیگر است که به آسانی تحت تاثیر او قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ای دل، جانت را با سر خود به بازی گرفته‌ای، اینک زمان آزمایش و آزمون فرارسیده است.
هوش مصنوعی: ای کسی که دنبال عشق هستی، راه خود را گم نکن، زیرا عشق نشانی ندارد.
هوش مصنوعی: ای دل، تو که سبک‌بار هستی، بر دوش تو بار سنگین زندگی سنگینی می‌کند.
هوش مصنوعی: ای رستم جان، برخیز و از این قید و بند رها شو، زیرا زمان عبور از هفتخوان رسیده است.
هوش مصنوعی: وقتی به زیبایی و شکوه آن ماه می‌رسی، می‌فهمی که این تار و پود جهان از چه چیز زیبایی بافته شده است.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به تلاش برای رسیدن به روشنایی و آگاهی اشاره دارد. در آن، ظلمت و تاریکی به عنوان نماد نادانی و محدودیت‌ها معرفی شده‌اند، در حالی که نور اندیشه و ماه به عنوان نماد روشنایی و فهم عمیق‌تر مطرح می‌شوند. نردبان نیز به عنوان وسیله‌ای برای صعود و پیشرفت در مسیر شناخت و آگاهی به کار رفته است. به طور کلی، این عبارت به جستجوی علم و نور در برابر تاریکی ذهن و جهل اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در این سفره، از نعمت‌های خدا بهره‌مند شو، زیرا این سفره بسیار باارزش و بزرگ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشق تو قضای آسمانست
وصل تو بقای جاودانست
آسیب غم تو در زمانه
دور از تو بلای ناگهانست
دستم نرسد همی به شادی
[...]
من سر نخورم که سر گرانست
پاچه نخورم که استخوان‌ست
آشفتن چشم‌های مستت
دود دل یار مهربانست
وین طرفه که درد چشم او را
خونابه ز چشم ما روانست
دو فتنه به یک قرینه برخاست
[...]
جهد ادبش بدان چه دانست
می کرد چنانچ می توانست
ماهی، که لبش بجای جانست
گر ناز کند،به جای آن است
از چشم دلم نمی‌شود دور
هر چند ز چشم سرنهانست
گر در طلبت هزار باشند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.