شاهد ماهست مخفی در ظهور خویشتن
آفتاب ماست در جلباب نور خویشتن
احمد ما بست احرام از در دیر طلب
تا مشرف شد بمعراج حضور خویشتن
موسی جان را بصیرت داد و از شاخ درخت
نوبت انی انا الله زد بطور خویشتن
داد دل را نغمه داودی و بی حرف و صوت
خواند در کهسار و در وادی زبور خویشتن
زیر پر بگرفت بدو و ختم را چون جلوه کرد
آن سلیمان حقیقت در ظهور خویشتن
عیسی ما را بشارت داد بر نور وجود
آفتاب روح با اندام عور خویشتن
کامل ما نقطه شد در تحت بای اسم ذات
گشت ساری در حروف و در سطور خویشتن
یار بر کون و مکان بگذشت و جان تازه داد
هر دل و هر جان که دید اندر عبور خویشتن
از کمال ذات آمد تا هیولای نخست
کامل مطلق که نپسندد قصور خویشتن
از کنار جوی خود رویاند سرو قد خویش
در بهشت خود خرامان کرد حور خویشتن
من بخاک افتاده بودم کرد بر رویم نگاه
چشم نگشاید بکس یار ار غرور خویشتن
غیرتش خاکستر بود صفا بر باد داد
سوخت ما را یار با عشق غیور خویشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تجلیات و ظهور معنویات و حقیقت‌های الهی اشاره دارد. شاعر با استفاده از نمادهای مذهبی، به بیان صفات و ویژگی‌های خداوند و پیامبران اشاره می‌کند. او به مفهوم وجود و هویت انسانی در مسیر نزدیک شدن به خدا و حقیقت می‌پردازد و می‌گوید که انسان باید خود را در برابر عظمت و ورع الهی تسلیم کند. از سویی، شاعر به عشق و غیرت الهی اشاره دارد که انسان را به مجاهدت و کمال دعوت می‌کند. این مضامین باعث می‌شود که خواننده به تفکر در مورد وجود و ارتباط خود با خداوند و حقیقت بپردازد.
هوش مصنوعی: ماه در اصل به زیبایی و جذابیت اشاره دارد، که به طور پنهانی در وجود خود دارد. آفتاب، نماد روشنی و نور است که در واقع، در لباس و پوشش خود، به زیبایی و درخشش ماه اشاره می‌کند. به عبارت دیگر، زیبایی‌های پنهان وجود در باطن خود را نمایان می‌سازند.
هوش مصنوعی: احمد (پیامبر اسلام) برای عبادت و نزدیکی به خداوند، نیت خود را با آداب خاصی آنچنان که در دین مقرر شده است، اعلام کرد و به جایگاه والای روحانی و معنوی خود رسید.
هوش مصنوعی: موسی، که جانش پر از بصیرت و درک بود، از درختی که نداهایی از خدا را می‌داد، صداهایی شنید که به او گفتند او خداست. این حالت به گونه‌ای بود که او این پیام را به طور مستقیم و در نهایت وضوح دریافت کرد.
هوش مصنوعی: دل را به زیبایی و بدون کلام و صدا آهنگ داود گلی می‌خواند، در کوه‌ها و در دشت‌های زبور خود.
هوش مصنوعی: زیر سایه او، قدرت و تسلطی به سوی او ایجاد شد و وقتی که آن حقیقت بزرگ و باشکوه خود را نشان داد، مانند سلیمان در عظمت و شکوه، نمایان شد.
هوش مصنوعی: عیسی به ما خبر داد که نور وجود آفتاب روح، حتی در وجود ناتوان و ناقص خود نیز روشن است.
هوش مصنوعی: تمام وجود ما به نقطه‌ای تبدیل شد، و در زیر نام ذات، به شکل‌هایی در کلمات و خطوط خود جاری گشت.
هوش مصنوعی: دوست از جایی عبور کرد و هر دل و جان را زنده کرد و جان تازه‌ای به آن‌ها بخشید.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این نکته می‌پردازد که وجود خالق، در نهایت کمال و بی‌نقصی است و هیچ چیز ناقص و کم‌بود را نمی‌پذیرد. به عبارت دیگر، ذات الهی به گونه‌ای است که نمی‌تواند کمبودها یا نواقص را در خود قبول کند، و این کمال مطلق از همان آغاز وجود داشته است.
هوش مصنوعی: در کنار چشمه، درخت سروی رشد کرد و بهشتی که داشت، زیبایی و جذابیت خود را به نمایش گذاشت.
هوش مصنوعی: من به زمین افتاده بودم و او بر روی من نگاهی انداخت، اما هیچکس نتوانست به خاطر غرور خود چشمش را باز کند و مرا ببیند.
هوش مصنوعی: غیرت او مانند خاکستر بود و آرامش را به باد داد. محبوب ما با عشق شدید و غیرت خود، ما را سوزاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آن‌ها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.