دارم بتی و سجده اش ای دل نهانی بهتر است

از هر چه گویم خوبتر وز هر چه دانی بهتر است

آن قد خرامان گر شود کامم همه حاصل شود

مشهور باشد این سخن فتح آسمانی بهتر است

در صحبت اهل سخن چون گل تمامی گوش شو

گر بلبلی در این چمن سوسن زبانی بهتر است

خواهی به کیش جا کنی چون تیر خود را راست کن

خواهی در آغوشی روی ای دل کمانی بهتر است

زان سال ها کاندر ریا بردی به سر در خانقه

گر سربه پای سروری مانی زمانی بهتر است

هر کس به خود محرم مکن با هر که راز خود مگو

حتی عبادت را اگر در شب توانی بهتر است

از حق شنو با حق بگو تا چند گویی با کسان

از آن فلان ابن فلان ابن فلانی بهتر است

همراه درویشان کجا هم صحبت سلطان کجا

از مثنوی گوید کسی شهنامه خوانی بهتر است؟

شعر سعیدا را چه سر با شعر صائب یا دگر؟

از شعر جامی گفته کس شعر فغانی بهتر است؟