نیست با کس اتحادم همچو کوه
در ازل وحدت نهادم همچو کوه
گر شکستی یافت از من خاطری
[مومیایی] باز دادم همچو کوه
بار سنگین غم عشق تو را
بر دل مسکین نهادم همچو کوه
لحن صوت من ز آواز کسی است
ورنه بی او من جمادم همچو کوه
خاطر صحرا گران از من نشد
گرچه بس سنگین نهادم همچو کوه
سرنکردم خم سعیدا پیش کس
گرچه از پا اوفتادم همچو کوه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان استحکام و پایداری شاعر در برابر مشکلات و سختی‌ها می‌پردازد. شاعر خود را به کوه تشبیه می‌کند و می‌گوید که مانند کوه مستقل و غیرقابل شکستن است. او بار غم عشق را بر دوش خود می‌گذارد و برغم‌هایش افتخار می‌کند. صوت او به یاد کسی است و بدون او بی‌روح است. حتی اگر بر زمین بیفتد، هنوز هم سرش را خم نمی‌کند و در برابر مشکلات ایستادگی می‌کند.
هوش مصنوعی: من با هیچ‌کس پیوندی ندارم، مانند کوه که در اصل وجود خود یگانه است و وحدتی غیرقابل‌تغییر دارد.
هوش مصنوعی: اگر از من خاطره‌ای در دل شکسته باشی، مانند کوه، بار دیگر آن را به تو می‌بخشایم.
هوش مصنوعی: غم عشق تو را مانند کوهی سنگین بر دل بیچاره‌ام گذاشتم.
هوش مصنوعی: صدای من به خاطر دیگری زیبا و دلنشین است، وگرنه بدون او مانند کوه بی‌حرکت و بی‌احساس هستم.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه بار سنگینی را بر دوش دارم و گاه احساس می‌کنم که مثل کوه سنگین شده‌ام، اما دل و ذهن صحرا به من هیچ فشاری وارد نمی‌کند.
هوش مصنوعی: هرگز به خاطر کسی خود را تسلیم نکردم، هرچند که همچون کوه از پا افتاده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.