گنجور

 
سعیدا

من ز جا از سخن جنت مأوا نروم

از سر کوی بتان گر روم از جا نروم

جلوه اش بیشتر از رفتن من برد از جا

خود به خود از پی آن سرو خودآرا نروم

لاله ام لاله به خون جگر خود سازم

همچو ساغر پی دریوزهٔ مینا نروم

چون روم بر در او بگذرم از نام و نشان

ز آن روم از خود و همراه سعیدا نروم

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode