همچو بلبل آشیان گر در چمن می‌داشتم
صد زبان سرخ چون گل در سخن می‌داشتم
همچو زیر بار خود کی می‌شدم زار و ضعیف
بار عالم گر به دوش خویشتن می‌داشتم
تا نمی‌دیدم ز غربت سردوضعی‌ها به کار
چون سمندر کاش در آتش وطن می‌داشتم
در کمر سنگ قناعت هیچ تأثیری نکرد
کاش من سنگ قناعت در دهن می‌داشتم
عندلیب باغ خاموشی نمی‌گشتم چنین
همچو طوطی من اگر میل سخن می‌داشتم
یوسف مقصود را می‌یافتم هرجا که بود
رهبری گر همچو بوی پیرهن می‌داشتم
کی سعیدا می‌بریدم کف ز خجلت چون ترنج
گر به دست خویش من سیب ذقن می‌داشتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به آرزوهای خود و خواسته‌هایش اشاره می‌کند. او می‌خواهد مانند بلبل، در چمن آزادی زندگی کند و زبانش را مانند گل‌های سرخ در بیان زیبایی‌ها به کار برد. شاعر در ادامه به بار سنگین زندگی اشاره کرده و می‌گوید که اگر بار جهان را بر دوش خود داشت، زود زار و ضعیف نمی‌شد. او آرزو می‌کند از غربت و تنهایی دور باشد و مانند سمندر، در آتش وطنش زندگی کند. احساس قناعت او را ناتوان کرده و می‌خواهد درخت قناعت را بشکافد. او از سکوت باغ داستان می‌کند و می‌گوید اگر در دلش تمایل به سخن گفتن بود، مانند طوطی می‌توانست صحبت کند. همچنین، شاعر به یوسف، نماد آرزو و هدفش، اشاره می‌کند و می‌گوید اگر رهبری داشت که او را به مقصودش برساند، موفق می‌شد. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که اگر در دستش فرصتی برای دستیابی به خواسته‌هایش بود، خجالت نمی‌کشید. شاعر به این ترتیب، ناامیدی و آرزوهایش را به زیبایی بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر مانند بلبل آشیانه‌ای در گلزار داشتم، صد زبان سرخ و شیرین مانند گل را در صحبت‌هایم به کار می‌بردم.
هوش مصنوعی: اگر بار زندگی و مسئولیت‌ها را به دوش خود می‌کشیدم، هرگز مانند شخصی ضعیف و زار نمی‌شدم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در غربت به سر می‌بردم، متوجه سردی و سختی‌های آن نبودم. کاش مانند سمندری می‌توانستم در آتش سرزمین خود بمانم.
هوش مصنوعی: در زندگی، انسان باید به حدی از قناعت دست یابد که مانند سنگ، تحت تأثیر وسوسه‌ها و خواسته‌های دنیوی قرار نگیرد. ای کاش من هم می‌توانستم چنین قناعتی را در دل خود داشته باشم تا بتوانم از افت و خیز زندگی ضربه نخورم.
هوش مصنوعی: من در باغ خاموشی مانند بلبل نمی‌خواندم این‌گونه، اگر میل به گفتگو و سخن گفتن داشتم مثل طوطی.
هوش مصنوعی: هر جا که یوسف مقصود را می‌یافتم، اگر مانند بوی پیراهنش، راهنمایی داشتم، به راحتی او را پیدا می‌کردم.
هوش مصنوعی: من در حالی از خجالت کف‌هایی به دست می‌زدم که اگر سیب را خودم در دست داشتم، از آن ترنج نمی‌چیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.