|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس سبکباری و سرزندگی خود در فضای لطیف و دلنشین صحبت می‌کند. او به زیبایی و بوی دلپذیر گل اشاره می‌کند و می‌گوید که تنها خیال روی معشوقش می‌تواند آرامش‌بخش دل و دیده‌اش باشد. شاعر بر این باور است که زیبایی‌های طبیعی مانند گل و سرو، هرچند دل‌انگیزند، اما به اندازهٔ حضور معشوقش ارزش ندارند. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که برای رسیدن به آرامش و درمان دردهایش، تنها ذات خدایی لطیف می‌تواند کمک کند.
هوش مصنوعی: بدن من مانند روحی سبک شده است و در هوای ملایم و خوشبو شناورم، گویی غذای لطیفی همچون گل را فراهم کرده‌ام.
هوش مصنوعی: تصور زیبایی تو، آرامش را برای چشمان ما و دل‌مان به ارمغان آورده است، اما هیچ چیزی جز یک درمان نرم و ملایم نمی‌تواند به درد چشم‌هایمان پایان دهد.
هوش مصنوعی: هرچند زیبایی غنچهٔ گل در لباس ناز و ظریف جذاب است، اما زیبایی قامت تو به مراتب دل‌انگیزتر است.
هوش مصنوعی: لطیف (خداوند) هیچ گونه نعمت و خوبی به دردمندان نمی‌دهد، مگر اینکه به یاری سعیدا، لطف و کمک خداوند شامل حالشان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.