موج خیز گریهٔ ما چشم تر بار آورد
صندل پیشانی ما درد سر بار آورد
نخل حرص و بی وفایی و طمع در این چمن
جز پشیمانی چه باشد چون ثمر بار آورد
برنمی آید بجز معنی ز نطق اهل دل
بار جانان ناز باشد گرچه هر بار آورد
گر ثمر بخشد نی ما ناله خواهد سر زدن
ز آن نیستان نیست این نی کان شکر بار آورد
نخل عمرت را سعیدا پروری چون ز آبرو
بی نیازی این نهال از بحر و بر بار آورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق انسانی و تلخی‌های زندگی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی، همچون نخل و نی، به اندوه و تضادهای موجود در زندگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که گاهی احساسات و غم‌ها به شکل بار سنگینی بر دوش ما حاکم می‌شوند و نتیجه‌ای جز پشیمانی ندارند. همچنین، به این نکته اشاره می‌کند که اگرچه ممکن است ثمراتی از زندگی حاصل شود، اما در نهایت، درد و ناله‌ها نیز وجود دارند. به طور کلی، شعر به تأمل در مورد چالش‌های زندگی و ناامیدی‌های آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: گریه‌های ما به اندازه‌ای زیاد بود که دریاچه‌ای از اشک به وجود آمد و بر اثر فشار و ناراحتی، پیشانی‌مان به درد آمد.
هوش مصنوعی: در این باغ، نخل‌هایی که نماد حرص، بی‌وفایی و طمع هستند، تنها نتیجه‌ای جز پشیمانی نخواهند داشت وقتی که میوه‌ای به بار می‌آورند.
هوش مصنوعی: جز از دل‌های محبت‌آمیز، چیزی در گفتار مخلصان نمی‌توازد. بار گران عشق و محبت اگرچه هر بار سنگینی می‌کند، اما زیبا و دلنشین است.
هوش مصنوعی: اگر نی ما میوه‌ای بدهد، صدای ناله‌اش خواهد پیچید. این نی نیست که از نیستان آمده که شیرینی به بار آورده است.
هوش مصنوعی: عمر خود را به خوبی پرورش بده زیرا این درخت که از آبرو و قدرت بی‌نیاز است، به برکت از دریا و زمین میوه می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.