داغ را چون لاله اجزای بدن خواهیم کرد
بعد از این مانند گل جا در چمن خواهیم کرد
قوتی گر مانده باشد بعد از این در پای فکر
چشم را پوشیده سیر انجمن خواهیم کرد
گفتگو با خلق تشویش دل آزرده است
خامشی را قفل وسواس سخن خواهیم کرد
جسم خاکی را زراعتگاه حسرت می کنیم
گریه را آب روان آن چمن خواهیم کرد
مهرهٔ مهر سلیمانی به دست آورده ایم
خاک بر فرق سر دیو محن خواهیم کرد
چون زلیخا صاحب مقصد سعیدا نیستم
دیده را بینا به بوی پیرهن خواهیم کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات و تجربیات انسانی می‌پردازد. شاعر از تغییراتی در زندگی و احساساتش صحبت می‌کند، از جمله اینکه چگونه درد و رنج را به زیبایی و آرامش تبدیل خواهد کرد. او به خاموشی و دوری از گفتگوهای آشفته اشاره می‌کند و بر اهمیت سکوت تأکید می‌کند. همچنین، به زراعت حسرت در این زندگی خاکی پرداخته و به دنبال دستیابی به تجربه‌های عمیق‌تر از دنیا است. در نهایت، بر این نکته تأکید می‌کند که‌اندیشه و بینش لازم را برای درک بهتر از زندگی پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: ما زخم‌هایمان را مانند گل‌های لاله در بدن خواهیم پذیرفت و بعد از این، در چمن‌زار به آرامی و زیبایی خواهیم زیست.
هوش مصنوعی: اگر هنوز درنگی از نیروی فکر در ما باقی مانده باشد، به جلسات و محافل فکری خواهیم رفت و چشم‌هایمان را به روی مسائل بسته نگه خواهیم داشت.
هوش مصنوعی: صحبت کردن با مردم باعث ناراحتی می‌شود و برای آرام کردن دل خسته‌ام، تصمیم دارم سکوت کنم و فکر و خیال‌های بیهوده را کنار بگذارم.
هوش مصنوعی: ما جسم خاکی‌مان را به عنوان مکانی برای کشت حسرت می‌پنداریم و به وسیله‌ی اشک‌هامان، آن چمن را سیراب خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: ما گوی سبقت را از دست شیاطین خواهیم ربود و بر آنها پیروز خواهیم شد، همان‌طور که سلیمان بر دشمنان خود غلبه کرد و ما در این راه به مهر و محبت دست یافته‌ایم.
هوش مصنوعی: من مانند زلیخا که به هدف نیکویی دست نیافته‌ام، نمی‌توانم چشمانم را به زیبایی‌های واقعی آشنا کنم و تنها به عطر لباس‌ها دلخوش خواهم بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عاقبت تسخیر آن سیمین بدن خواهیم کرد
چشم چون دستار خود را پیرهن خواهیم کرد
دامن یوسف به دست پاک ما خواهد فتاد
بر زلیخا مصر را بیت الحزن خواهیم کرد
پرده های چشم خون آلود را چون برگ گل
[...]
بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهیم کرد
ترک همچشمی مرغان چمن خواهیم کرد
ما اسیران محبت وارث یکدیگریم
با فلک دعوی خون کوهکن خواهیم کرد
این زمان خود مصلحت را در خموشی دیده ایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.