ذکر تو هوش [و] فکر تو از خویش می برد
بار خودی خیال تو از پیش می برد
هر خار، کان کشیده به مژگان ز پای گل
بلبل به یادگار دل ریش می برد
تنها نه فارغ از غم دنیاش می کند
غم ها ز دل برون دل درویش می برد
هر گه که دل به خنجر نازی شود دچار
خود را قفا کشیده مرا پیش می برد
اندوه کرد جمع سعیدا برای دل
دریوزه ای به خدمت درویش می برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به توصیف احساسات عمیق و غم و اندوه شاعر می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که یاد و فکر معشوق، او را از خود و دنیای مادی دور می‌کند و بار خیالاتش را از دوش او برمی‌دارد. هر درد و غم ناشی از عشق، او را به دل‌تنگی و رنج می‌اندازد. بلبل، به یاد گل و عشقش، غم‌های خود را بازگو می‌کند و در این میان، درویش هم اندوه خود را بیان می‌کند و جمعی از دوستانش نیز برای دل او غمگین هستند. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که چه بسا غم‌ها و دل‌تنگی‌های او را به وجود درویش در زندگی هدایت می‌کند.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که یاد تو تمام هوش و تفکر آدم را می‌گیرد و فرد را از خود واقعی‌اش دور می‌کند. اندیشه‌ات او را از همه چیزهایی که در ذهنش بود، منحرف می‌کند و به یاد تو مشغول می‌سازد.
هوش مصنوعی: هر خار که به مژگانش از پای گل بلبل کشیده شده، نشانه‌ای از دلی پر از غم و یادگاری از آن عشق است.
هوش مصنوعی: غم دنیا فقط مختص او نیست، بلکه غم‌های دیگران نیز دل را می‌آزارد و در نهایت دل درویش را می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هر بار که دل با زیبایی و ناز خنجرآسا روبرو می‌شود، خود را به عقب می‌کشد و مرا به جلو می‌برد.
هوش مصنوعی: جمعی از افراد خوشبخت برای دل کسی که نیازمند کمک است، غمگین شده و به درویش خدمت می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عشاق را خرام تو از خویش می برد
سیل بهار هر چه کند پیش می برد
هر کس که بی رفیق موافق سفر کند
با خود هزار قافله تشویش می برد
از بوته گداز زر پاک را چه نقص
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.