عُشّاق را خُرامِ تو از خویش می‌بِرَد
سیل بهار هرچه کِنَد پیش می‌بِرَد
هرکس که بی‌رفیقِ موافق سفر کُند
با خود هزار قافله تشویش می‌بِرَد
از بوتهٔ گداز زرِ پاک را چه نقص؟
از نیکوان چه صرفه بداندیش می‌بِرَد؟
دست از کرم مدار که از خوان پرنعیم
رزق تو لقمه‌ای است که درویش می‌بِرَد
از زخمْ تیغْ غوطه به خون بیشتر زند
هرکس ستمگرست ستم بیش می‌بِرَد
آن را که تازیانه ز رگ‌های گردن است
هر دعویِ غلط که کُنَد پیش می‌بِرَد
بگذر ز جمعِ مال که زنبور بی‌نصیب
با خویشتن ز شانه‌عسل نیش می‌بِرَد
کج نیز راست می‌شود از قُرب راستان
صائب اگر ز تیرِ کجی کیش می‌برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تفکر درباره عشق و زندگی می‌پردازد. او اشاره می‌کند که عشق و زیبایی‌ها انسان را از خود بی‌خود می‌کند و مانند سیل بهاری همه چیز را با خود می‌برد. همچنین، سفر کردن بدون همراه خوب را به قافله‌ای پر از نگرانی تشبیه می‌کند. شاعر به ارزش انسان‌های نیکو اشاره کرده و می‌گوید که از بدی‌های افرادی که به فکر خود هستند، نتیجه‌ای نخواهد گرفت. او دست از بخشش برنداشتن را یادآور می‌شود و می‌گوید که روزی انسان هم می‌تواند از بخت بد خویش رنج ببرد. در نهایت، شاعر به این نکته می‌پردازد که جمع آوری مال و ثروت موجب خوشبختی نمی‌شود و یادآور این است که راست‌امیدها حتی اگر در شرایط بد هم قرار بگیرند، در نهایت از کجی و دشواری‌ها پیروز بیرون می‌آیند.
هوش مصنوعی: عاشقان به خاطر زیبایی‌های تو در بهار چنان تحت تأثیر قرار می‌گیرند که همه چیز را فراموش می‌کنند و فقط به یاد تو هستند. بهار هرچه را که در پیش رو دارد، از پای تو می‌برد و می‌گذرد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در سفر همراهی هم‌نظیر نداشته باشد، با خود نگرانی‌ها و ناامیدی‌های زیادی را به همراه می‌آورد.
هوش مصنوعی: از گدازه‌های طلا، چه چیزی کم است؟ نیکوکاران چرا باید از بداندیشان فاصله بگیرند؟
هوش مصنوعی: دست از محبت و نیکی برندار، زیرا از سفره‌ی پرنعمت زندگی‌ات، لقمه‌ای است که فردی فقیر و نیازمند نیز آن را برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: هرچه کسی ظالم‌تر باشد، بیشتر دیگران را آزار می‌دهد و با ستم خود، درد و رنج بیشتری به آنان وارد می‌سازد.
هوش مصنوعی: آن کس که از شدت خشم و خشونت دستش به تازیانه می‌رسد، هر گونه ادعای نادرستی که کند، به زودی به عواقب آن دچار خواهد شد.
هوش مصنوعی: از جمع کردن مال و ثروت بگذر، زیرا حتی زنبور هم وقتی به شانه‌ی عسل می‌رسد، از آن بهره نمی‌برد و تنها نیش می‌زند.
هوش مصنوعی: اگر نزد افراد درستکار و صادق قرار بگیریم، حتی انحرافات و نادرستی‌ها هم ممکن است به راستی تبدیل شود. این به این معناست که تأثیر مثبت درستی و صداقت می‌تواند بر نادرستی‌ها غلبه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ذکر تو هوش [و] فکر تو از خویش می برد
بار خودی خیال تو از پیش می برد
هر خار، کان کشیده به مژگان ز پای گل
بلبل به یادگار دل ریش می برد
تنها نه فارغ از غم دنیاش می کند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.