صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۴ تیره بختیهای ما از پستی اقبال نیست از بلندی شمع ما پرتو به دور انداخته است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این موضوع اشاره می‌کند که مشکلات و بدبختی‌های ما ناشی از شانس بد نیست، بلکه روشنایی و نور وظیفه ما به دور انداخته شده و باعث بروز این مشکلات شده است. به نوعی، خود ما نقشی در ایجاد شرایط نامساعد داریم.
هوش مصنوعی: بدبختی‌های ما به دلیل بدشانسی نیست، بلکه به خاطر نور و روشنی وجود ماست که در اطراف خود سایه می‌افکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر مژه از غمزه خون ریز تو ناوک زنی ست
کاندرون هر جگر زان زخم ناوک روزنی ست
چشمت آفت، غمزه فتنه، خط قیامت، رخ بلاست
آشنایی با چینن خصمان نه حد چون منی ست
جان که زارم می کشد از یاد چون تو دوستی
[...]
صبحدم بر آستانش بیدلی خوش می‌گریست
کس نگفتش کز کجائی، خون دل از بهر چیست
دهر چون گل می‌نشاند هر دمم در خاک و خون
خاک خواری بر سر من، این چه عمرست، این چه زیست
در شب هجران به شمعی صحبتم افتاده بود
[...]
حزنی این عشق است نی افسانه چندین شکوه چیست؟
لب به دندان گیر و دندان بر جگر نه باک نیست
زاری بلبل ز شوق گل بود پوشیده نیست
سبزه را مژگان تر یارب ز شوق نام کیست
گفت‌وگوی اهلِ غفلت، قابلِ‌تأویل نیست
خوابِ پای خفته را، تعبیرکردن، مشکل است!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.