هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که فهم و آگاهی او از خلق و اجتماع به دست نیامده و در میان افرادی که علم و دانش ندارند، مانند کتابی بی‌صدای بسته است. به عبارت دیگر، او احساس می‌کند که در شرایطی قرار دارد که نمی‌تواند به درستی ارتباط برقرار کند یا خود را بیان کند.
هوش مصنوعی: چشم من به هیچ فردی باز نمی‌شود و نمی‌توانم از آنها کمک بگیرم. در جمع افرادی که علم و دانش ندارند، مانند کتابی هستم که دهانش بسته است و نمی‌تواند چیزی بگوید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که فهم و آگاهی او از خلق و اجتماع به دست نیامده و در میان افرادی که علم و دانش ندارند، مانند کتابی بی‌صدای بسته است. به عبارت دیگر، او احساس می‌کند که در شرایطی قرار دارد که نمی‌تواند به درستی ارتباط برقرار کند یا خود را بیان کند.
هوش مصنوعی: چشم من به هیچ فردی باز نمی‌شود و نمی‌توانم از آنها کمک بگیرم. در جمع افرادی که علم و دانش ندارند، مانند کتابی هستم که دهانش بسته است و نمی‌تواند چیزی بگوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می بین که تا چه غایت از تو به درد و تابم
هم رخنه می نجویم هم روی می نتابم
از تو وفا نخواهم زیرا که خود نداری
بر تو بدل نجویم، زیرا که خود نیابم
چون خاک برندارم چهره ز آستانت
[...]
چشم گشایش از خلق نبود به هیچ بابم
در بزم بیسوادان لب بسته چون کتابم
در ملک بی نشانی ازمن چه جرم سر زد؟
کز شش جهت فکندند در پنجه عقابم
هر چند کشتی من بر خشک بسته گردون
[...]
تردامنی به کف داد، سرخانه حبابم
هرجا که می نهم پا، تا نصف تن در آبم
از بس که تنگ ظرفی، گل کرد در وجودم
ساقی به مستی افکند، از وعده شرابم
در مهد هستی ام دل چون تن دهد به آرام؟
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.