|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تضاد بین زیبایی و درد اشاره می‌کند. لبخند زیبا مانند تیغی دو دم است که درد را به همراه دارد. زخم‌های ناشی از این زیبایی در چشم شاعر نمایان است. همچنین، به موضوع خواب و غفلت اشاره می‌کند و از این می‌گوید که اگر چیزی از زندگی‌اش گرفته شود، مانند نمکدان خالی خواهد بود. در کل، شعر احساسی عمیق از زیبایی و عذاب و همچنین دلتنگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: لب خندان چنان است که مانند تیغی دو لبه بر من اثر می‌گذارد و زخم نمایانش در چشم من به زیبایی یک شاخ گل می‌ماند.
هوش مصنوعی: به خاطر تماشای آن سرو زیبا، لباس زیبایش مانند سوهان روح من شده است و گلستان برای من به چشم می‌آید.
هوش مصنوعی: صبحی دیگر خواهد آمد و اگر به خاطر خواب بی‌توجهی من، نمکدان به چشمانم بریزنند، این غفلت را از من می‌گیرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من
شاخ گل است زخم نمایان به چشم من
گشته است از نظاره آن سرو جامه زیب
سوهان روح، سرو گلستان به چشم من
صبح دگر شود ز پی خواب غفلتم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.