|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به حسرت و محدودیت‌هایی که بر دل دیوانه و عاشق گرفته شده، اشاره می‌کند. او از مسدود بودن راه‌های آشنایی و ارتباط با دیگران سخن می‌گوید و به آسیب‌هایی که ممکن است از نگاه‌های حسود ناشی شود، اشاره می‌کند. شاعر به عهد و پیمانی که با دل خود بسته و آسیب‌پذیری آن اشاره دارد، و همچنین از غیرت شهید به عنوان نمادی از ادبیات و فرهنگ ما یاد می‌کند. در نهایت، شعر به زوایای عاطفی و معنوی زندگی انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ما مسیر شادی را برای دل‌های دیوانه بسته‌ایم و راه دوستی با کسانی که آشنا نیستند را نیز مسدود کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: نباید دل شکسته را با چشم زخم بشکنی، زیرا ما عهد و پیمانی را مانند شیشه و جام بسته‌ایم.
هوش مصنوعی: غیرت و شجاعت شهید ناشی از بی‌احترامی‌هایی است که به روش ما می‌شود. ما خود را مانند موم نرم کرده‌ایم و در برابر حزن و اندوه مثل درخت نخل ایستاده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.