|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره دلاورانی است که در میدان جنگ با شجاعت و قدرت میجنگند. شاعر به نوعی به خمار شدن و دلسپردن به لذتها اشاره میکند و بیان میکند که عشق و محبت، به ویژه از طریق لبان معشوق، میتواند انسان را مست کند. همچنین به نوعی به زهد و پرهیزکاری اشاره کرده و میگوید که در این میدان، نیازی به می و بزم نیست و این دلاوران با خون همدیگر نیز خمار میشوند. این شعر به زیبایی تضاد بین عشق، جنگ و لذت را نمایش میدهد.
هوش مصنوعی: دلیران که در میدان جنگ صفوف دشمن را میشکنند، نخستین بار به خون گرم من حمله میکنند.
هوش مصنوعی: ساقی ما هنوز نمیداند که محبوبان با لبهایشان چقدر میتوانند دیگران را دلتنگ و عاشق کنند.
هوش مصنوعی: در اینجا میگوید که نیازی به نوشیدن شراب در محافل زهد و پارسایی نیست، زیرا افراد اینجا به خاطر خشم و کینهی یکدیگر، به هم آسیب میرسانند و حالتی از سرخوشی پیدا نمیکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.