|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی اثر تلطیف کننده نفس بر روح انسان اشاره دارد. نفس مانند سوهانی است که تیغ ناهموار را به آینه‌ای صیقلی تبدیل می‌کند. همچنین به شجاعت و بی‌پروا بودن عشق اشاره می‌کند، به‌طوری که حسن عاشقان را از مرگ نمی‌ترساند و می‌تواند زیبایی را از دل لطافت عشق به وجود آورد.
هوش مصنوعی: نفس را با خاموشی و آرامش از زخم‌ها و دردهای سینه پاک می‌کند، همان‌طور که سوهان می‌تواند سطح ناصاف یک تیغ را صیقل دهد و آن را شفاف و صاف کند.
هوش مصنوعی: حسن بی‌خیال از مرگ عاشقان است و اهمیتی نمی‌دهد، چون صد طوطی از موم سبز این آینه می‌سازد. به عبارتی، او در عالم عشق و محبت بی‌پروا و بی‌توجه است و زیبایی‌ها و دلبستگی‌ها را در نظر می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.