صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۸۳

نفس را صافی از کلفت خراش سینه می سازد

که سوهان تیغ ناهموار را آیینه می سازد

ز مرگ عاشقان پروا ندارد حسن بی پروا

که صد طوطی ز موم سبز این آیینه می سازد