نه حبابم که شود زود ز جان سیر در آب

جوهرم، ریشه من هست ز شمشیر در آب

تیغ بیداد تو هم سیر ز خون می گردد

می شود ماهی لب تشنه اگر سیر در آب

در مذاق من سودازده، از سوختگی

سخن سرد کند کار طباشیر در آب

شربت وصل علاج دل بی تاب نکرد

ماهیان را نکشد موج به زنجیر در آب

پا ز سر کن که به دامن گهر آرد بیرون

رفت هر کس که چو غواص سرازیر در آب

داروی بیهشی باده کشان پر گویی است

نشود ماهی خاموش نفس گیر در آب

در می ناب اگر غوطه زند زاهد خشک

نشود تازه و تر چون گل تصویر در آب

وصل دریا نشود باعث آرامش موج

نرود پیچ و خم از جوهر شمشیر در آب

بی زبانی سپر تیر حوادث نشود

ماهی از خار بود ترکش پر تیر در آب

نشود تشنگی حرص کم از آب گهر

این نهنگی است که هرگز نشود سیر در آب

چون شد از مهلت ایام روان تیره مرا؟

نیست استادن اگر باعث تغییر در آب

رشته سبحه ز تردامنیم شد زنار

مو شود مار، توقف چو کند دیر در آب

دست خود را چو صدف کاسه دریوزه نکرد

خشک شد پنجه مرجان به چه تقصیر در آب

چه خیال است در آن زلف دل آسوده شود؟

تا بود شانه آن زلف گرهگیر در آب

نظر بی جگران است ز دریا به کنار

خار و خس را نتوان بست به زنجیر در آب

نتوان راست نفس با دل پر خون کردن

که گران سیر بود بال و پر تیر در آب

غوطه در می زدن از باده مرا سیر نکرد

ماهی از آب محال است شود سیر در آب

آه را نیست اثر در دل آن سرو روان

می کند پیچ و خم موج چه تأثیر در آب

گر شود واصل بحر اشک غبارآلودم

ریشه موج شود زود زمین گیر در آب

بارها دیده ام از موج، سرانجام حباب

چه دل خویش کنم جمع به تدبیر در آب؟

از غم پای به گل رفته سرو آزادست

کشتی هر که نگشته است زمین گیر در آب

حیف و صد حیف که از کوتهی باد مراد

شد چو کف، کشتی اندیشه ما پیر در آب

بودم از دور به نظاره خشکی قانع

گریه شمع مرا راند به تزویر در آب

عمر را باز ندارد ز روانی افسوس

می کند پیچ و خم موج چه تأثیر در آب

می زند آب بر آتش، نفس گرم مرا

می کند ناصح بی درد طباشیر در آب

لنگر جسم، روان را ز سفر مانع نیست

نقش قایم نکند پای به تدبیر در آب

چند در بحر پرآشوب جهان همچو حباب

نقد انفاس کنی صرف به تعمیر در آب؟

حجت ناطق واصل شدگان خاموشی است

نتوان کرد نفس راست به تدبیر در آب

بر سبک مغز، خموشی است گران در مستی

که نفس را نتوان داشت به زنجیر در آب

نفس بیهده بر خاطر روشن بارست

می کند باد به جز موج چه تصویر در آب؟

سیری از خون نبود سخت دلان را صائب

نرود تشنه لبی از دم شمشیر در آب