پا منه زنهار بی اندیشه در جای غریب
توسن سرکش خطر دارد ز صحرای غریب
بی بصیرت از سفر کردن نگردد دیده ور
کوری اعمی مثنی گردد از جای غریب
مردم بالغ نظر چشم از جهان پوشیده اند
می برد اطفال را از جا تماشای غریب
دل که باغ دلگشای روح بود از سادگی
وحشت آبادی شد از نقش تمنای غریب
از غبار خط فزون شد شوخی آن چشم مست
وحشت آهو شود افزون ز صحرای غریب
از غبار آیینه دل را کند روشنگری
هر که گرد غربت افشاند ز سیمای غریب
عاشقان را بر حریر عافیت آرام نیست
خاکساران راست خار پیرهن جای غریب
رشته عمرش نبیند کوتهی از پیچ و تاب
هر که چون سوزن برآرد خاری از پای غریب
ملک تن را نیست در مهمانسرای روزگار
لشکر بیگانه ای غیر از خورش های غریب
می شود زیر و زبر از لشکر بیگانه ملک
دست کوته دار صائب از خورش های غریب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تبعات سفر و تجربههای ناشناخته میپردازد. او هشدار میدهد که بدون تفکر و بصیرت به جمعآوری تجارب از مکانهای غریب نروید، چرا که ممکن است به بیراهه بروید و دچار وحشت و سردرگمی شوید. در جهان پر از خطرات و مشکلات، افراد با خرد و بالغ باید از دنیای غریب دوری کنند تا از آسیبها در امان بمانند. عشق و احساسات عمیق در دل انسان، به سادگی قادر به ایجاد آرامش نیستند و در برابر بیگانگانی که در زندگی روزمره وجود دارند، انسانها احساس بیپناهی میکنند. این شعر به نوعی به ناپایداری و عدم امنیت در زندگی تأکید دارد، در حالی که زیبایی و آرامش را در پرتو شناخت و آگاهی جستجو میکند.
هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که در مکانهای نا آشنا با تندروی و بیاحتیاطی رفتار نکنی، زیرا این نوع رفتار ممکن است خطراتی را در پی داشته باشد.
هوش مصنوعی: بدون درک و بینش، سفر کردن به کسی کمک نمیکند؛ مانند کسی که کور باشد و در سفر به یک مکان ناشناخته، دوباره به نقطه آغاز خود برگردد.
هوش مصنوعی: افراد آگاه و دانا با دیدن حقایق و واقعیتهای زندگی، از دنیای مادی فاصله میگیرند و توجه خود را به مسائلی عمیقتر معطوف میکنند. در عوض، کودکان با کنجکاوی و شگفتی، به مسایل جدید و عجیب میپردازند و به تماشای دنیای ناشناخته مینشینند.
هوش مصنوعی: دل که مکانی برای آرامش و شادی روح است، به واسطه سادگیاش، تبدیل به محلی پر از هراس و پریشانی شده است و تحت تأثیر خواستهها و آرزوهای بیگانه، دستخوش تغییرات و ناآرامیها شده است.
هوش مصنوعی: از غبار خط بر چهره، شوخی آن چشم مست بیشتر میشود و ترس آهو نیز از دشت غریب زیادتر میشود.
هوش مصنوعی: هر کسی که از غم و اندوه دوری و تنهایی چیزی بر دل بنگارد، میتواند با روشنگری و صفای دل خود، آن غم را دور کند و به روشنیبخشیدن به دیگران بپردازد.
هوش مصنوعی: عاشقان هرگز بر روی نرمی و راحتی آرامش ندارند و در عوض، افرادی که از دنیا و مقامها بینیازند، مانند خاک، در سختی و زحمت زندگی میکنند. آنها حتی در لباس خود نیز نشانههایی از رنج و آسیب را بر دوش دارند.
هوش مصنوعی: هر که مانند سوزن، درد و رنجی را از پای غریبی برطرف کند، عمرش هرگز کوتاه نمیشود و همیشه در زندگیاش پیچ و تابهای تازهای دارد.
هوش مصنوعی: بدن انسان به سان میهمانی در دنیا است و در این مهمانسرای گذرا، نیرویی جز خوراکهای ناآشنا و بیگانه در اختیار ندارد.
هوش مصنوعی: از لشکر دشمن ممکن است اوضاع خراب شود، اما صائب، با دیدن شرایط ناپایدار و ترکیب غیرمتعارف، نباید امیدش را از دست بدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.