دید ز خون دلم لاله ستان خاک را
آبله دل شکست شیشه افلاک را
لاله و گل خون کنند بر سر هر شبنمی
گر به گلستان بری روی عرقناک را
تا لب ساغر رسید بر لب و دندان او
سر به ثریا رسید سلسله تاک را
بر دل آیینه ابر سایه دشمن بود
غوطه به خون می دهد باده دل پاک را
این سر خونین کیست، کز نفس آتشین
چشمه خورشید کرد حلقه فتراک را
حسن خداداد را مرتبه دیگرست
باده چه مستی دهد جان طربناک را؟
روزن هر خانه ای در خور وسعت بود
دیده دل روزن است خانه افلاک را
من کیم و کیستم تا سر سوداییم
داغ گذارد به دل لاله فتراک را
گوهر شهوار را مهره گل نشمرد
هر که ز صائب شنید این غزل پاک را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با اشاره به زیبایی و غم عشق، طبیعت و درد دل سروده شده است. شاعر با استفاده از نمادهایی مانند لاله و گل، احساسات عمیق خود را بیان میکند و با توصیفاتی از طبیعت نشان میدهد که عشق و درد دل در هم آمیختهاند. او همچنین به شادی و زیبایی موقت زندگی اشاره میکند و به عمق افکار خود درباره هویت و هستی میپردازد. در نهایت، شاعر با بیان این که هر کس باید زیبایی و معنای زندگی را درک کند، به اهمیت عشق و احساسات انسانی تاکید میکند.
هوش مصنوعی: از دل خونین من گلهای لاله در زمین روییده است، که این نشاندهندهی درد و رنج من است. شکستگیهای دل من موجب خرابی و آسیب به آسمانها شده است.
هوش مصنوعی: اگر به باغ قدم بگذاری، خواهی دید که لالهها و گلها از شوق و عشق، بر سر هر قطرهی شبنم اشک میریزند، چون تو با چهرهی عرق کردهات آنجا حضور داری.
هوش مصنوعی: وقتی لب ساغر به دندان او رسید، دیگر نیازی به آن سلسله تاک نبود و به اوج بلندی رسید.
هوش مصنوعی: دشمنی که بر دل تسلط دارد، مانند سایهای بر روی آینه است و با خون غم و درد، زندگی و روح زلال را تحت تأثیر قرار میدهد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن یک صحنه عاشقانه و دردناک میپردازد. سخن از کسی است که به دلیل عشق و احساسات شدیدش، با حالتی خونی و رنجکشیده در برابر خورشید قرار گرفته و به نوعی میتوان احساسات عمیق و غمگینی که در دلش دارد را احساس کرد. در واقع، به دلایلی چون عشق یا رنج، او همچون حلقهای در آتش کلمات و احساسات خود در مقابل نور و درخشش زندگی میسوزد.
هوش مصنوعی: زیبایی که به خدا نسبت داده شده، مقام و معنایی دیگر دارد. چه نشهای از شراب میتواند به روحی شاداب و سرزنده ببخشد؟
هوش مصنوعی: هر کدام از خانهها و مکانها به اندازه وسعت خود، دیدگاه و درکی دارند. قلب و دل انسان نیز همانند یک روزنه، به درک و فهم عظمت جهان و آسمانها میپردازد.
هوش مصنوعی: من کیستم و چه کسی هستم که احساسات سرشارم همچون اشتیاقی سوزان بر دل من اثر بگذارد و آن را به شور و شوقی عمیق تبدیل کند.
هوش مصنوعی: هر که این غزل زیبا و پاک را از صائب شنیده باشد، نمیتواند ارزش گرانبهای عشق و زیبایی را به چیزهای بیاهمیتی مانند مهره گل تشبیه کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.