کوتاه ساز رشته آمال خویش را
مپسند در شکنجه پر و بال خویش را
پرواز من به بال و پر توست، زینهار
مشکن مرا که می شکنی بال خویش را
دست دعا بود سپر ناوک قضا
در کار خیر صرف کن اقبال خویش را
دل واپسان به هیچ مقامی نمی رسند
بفرست پیشتر ز اجل مال خویش را
آن سنگدل که آینه ما به سنگ زد
می دید کاش صورت احوال خویش را
با دشمنان دوست نما در میان منه
صائب اگر ز اهل دلی، حال خویش را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات و آمال انسانی اشاره دارد و به فردی توصیه میکند که در راستای اهداف خود کوتاهی نکند. شاعر از پرواز و آزادی سخن میگوید و از آسیبدیدن به خاطر دیگران هراس دارد. همچنین به دعا و امید به آینده اشاره میکند و تأکید میکند که دلباختگان نباید در انتظار زمان بمانند، بلکه باید برای وصول به مقاصد خود تلاش کنند. در نهایت، شاعر به ضرورت دوری از دشمنان و حفظ ارتباط با دوستان واقعی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: آرزوهایت را خیلی محدود نکن، چرا که این کار باعث میشود که از آزادی و پرواز واقعی خود محروم شوی.
هوش مصنوعی: پرواز من به وابستگی و محبت تو بستگی دارد، خواهش میکنم مرا نشکن چرا که با این کار خودت را نیز آسیب میزنی.
هوش مصنوعی: دعا و درخواست از خداوند، مانند سپری در برابر حوادث ناگوار است. بنابراین، در کارهای خوب و نیکو، از شانس و اقبال خود بهره ببر.
هوش مصنوعی: دلهای وابسته به دنیا هرگز به جایی نمیرسند؛ بنابراین، قبل از اینکه اجل به سراغت بیاید، مال و داراییات را به دیگران بده.
هوش مصنوعی: آن کسی که به ما بیرحمی کرد و دل سنگی نشان داد، ای کاش میتوانست نمایانگر وضعیت خود را در آینه ببیند.
هوش مصنوعی: با دشمنان خود به تظاهر دوستی بپرداز، اما در دل نگذار. اگر از اهل دل هستی، حال و وضعیت خود را حفظ کن و آن را به کسی نگو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.