با خودی هرگز نگردد دل ز درد و غم جدا
هر که از خود شد جدا شد از غمِ عالم جدا
نان جو خور در بهشتِ جاودان پاینده باش
کز بهشت از خوردنِ گندم شدهست آدم جدا
تا تو را چون گل در این گلزار باشد خردهای
دیدهٔ شوری بود هر قطرهٔ شبنم جدا
دور گشتن از سبکروحان بود بر دل گران
میشود سنگین چو عیسیٰ گردد از مریم جدا
در حریمِ وصل اشکِ شور من شیرین نشد
کعبه نتوانست کردن تلخی از زمزم جدا
چون ز صد گرداب کشتی سالم آید بر کنار؟
نیست ممکن دل شود زان طرهی پر خم جدا
لذتِ خاصیست با هر بوسهٔ لبهای او
میشود نقشِ نوی هر دم از این خاتم جدا
چون دو تا شد قد وداعِ روح را آماده باش
کز کمان تیرِ سبکرو میشود یکدم جدا
توسنِ عمرِ تو را کردند از آن صَرصَر خَرام
تا تو کاه و دانهٔ خود را کنی از هم جدا
تا دمِ رفتن سبک از جا توانی خاستن
مال را در زندگی از خویش کن کم کم جدا
نی که جان را تازه میسازد ز قُربِ همنفس
قالبِ بیجان شود چون گردد از همدم جدا
نیک و بد را میکند صائب فلک همامتیاز
گندم و جو را کند گر آسیا از هم جدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان پیچیدگیهای ارتباط انسان با خود و دیگران میپردازد. شاعر بیان میکند که انسان نمیتواند از درد و غم خود جدا شود و هر کسی که از خود دور شود، از غمهای جهانی نیز جدا خواهد شد. او به اهمیت پیوندهای عاطفی و تجربیات زندگی اشاره دارد و تأکید میکند که لذت و شیرینی زندگی در ارتباطات و پیوندهای عاطفی نهفته است. همچنین، جدایی از خود و دیگران به سنگینی و سختی میانجامد و باعث میشود که انسان در درد و رنج باقی بماند. در نهایت، شاعر به تفکیک نیک و بد نیز اشاره میکند و اشاره میکند که این تفکیک جزو قوانین طبیعی و فلک است. در کل، این متن تلاشی است برای فهم بهتر روابط انسانی و تأثیر آن بر روح و زندگی ما.
هوش مصنوعی: دل هرگز از درد و غم جدا نمیشود وقتی با خود حقیقیاش ارتباط داشته باشد. هر کس که از خود فاصله بگیرد، در واقع از همه غمها و مشکلات جهانی هم دور میشود.
هوش مصنوعی: بهشت جاودان را با نان جو (که نماد زحمت و سادگی است) برگزین و در آن زندگی پایدار کن، زیرا آدم به دلیل خوردن گندم، از بهشت رانده شده است.
هوش مصنوعی: تا تو در این گلزار مانند یک گل باشی، هر قطرهٔ شبنم میتواند نشانهای از شور و شوق باشد.
هوش مصنوعی: دور شدن از افراد سبکروح باعث میشود که دل انسان سنگین شود، همانطور که زمانی که عیسی از مریم جدا میشود، آن لحظه به شدت سنگین و پر بار میگردد.
هوش مصنوعی: در فضایی که به عشق و وصال میپردازیم، اشکهایم تلخ و شوری ندارند و حتی کعبه هم نتوانسته تلخی آب زمزم را از آن جدا کند.
هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که کشتی از میان صد گرداب به سلامت به ساحل برسد؟ دل هم نمیتواند از آن موهای پرخم و زیبای تو جدا شود.
هوش مصنوعی: هر بوسه از لبهای او لذت خاصی دارد و احساسات جدیدی را در من ایجاد میکند، گویی با هر بار این بوسه، از یک حلقه جدا و به دنیای تازهای وارد میشوم.
هوش مصنوعی: وقتی که دو نفر به هم وداع میگویند، باید خود را برای جدایی آماده کنند، زیرا در یک لحظه، مانند تیر سبکبال از کمان خارج میشود و از هم فاصله میگیرند.
هوش مصنوعی: در زندگیات شرایط و سختیها تو را به جلو میرانند تا بتوانی نیازها و اهداف خود را از هم تفکیک کنی و به آنها برسید.
هوش مصنوعی: تا زمانی که فرصت داری، بار و بندالت را در زندگی از خودت به آرامی جدا کن و برای رفتن آماده شو.
هوش مصنوعی: نی، که زندگی را تازه و شاداب میکند، هنگام جدایی از همدمش، به بیحالی و بیجان بودن دچار میشود.
هوش مصنوعی: فلک به نیکی و بدی را از هم تمییز میدهد؛ مانند اینکه اگر گندم و جو را در آسیاب جدا کنیم، هرکدام جای خود را پیدا میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.