بر مردم زمانه چه رحمت کند، کسی؟
با بی مروتان چه مروت کند کسی؟
گرداب را به گردش خود اختیار نیست
از گردش فلک چه شکایت کند، کسی؟
در ساحت جهان نبود غیر پای خم
یک گل زمین که خواب فراغت کند، کسی
آفاق را غبار کدورت گرفته است
کو گوشه ای که رفع کدورت کند، کسی؟
صبح وطن به دیده من کام اژدهاست
یارب مباد خوی به غربت کند، کسی
میزان غربت از زر و گوهر لبالب است
در پله وطن چه اقامت کند کسی؟
نمرود را ز پای درآورد پشه ای
بر دشمن ضعیف چه رحمت کند کسی؟
عمر شرار چشم ز هم بازکردنی است
با این حیات سهل چه عشرت کند کسی؟
پیر مغان اگر ندهد رخصت شراب
صائب چگونه رفع کدورت کند کسی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی موضوعاتی مانند رحمت و مروت، ناتوانی انسان در تغییر شرایط زندگی، و احساس غربت می‌پردازد. او اشاره می‌کند که انسان‌ها ممکن است به یکدیگر رحمت نکنند و بر بی‌رحمی زمانه شکایت کنند. همچنین به مشکلات زندگی و کدورت‌های ایجاد شده اشاره می‌کند و می‌گوید که برای رفع این کدورت‌ها، نیاز به یک تغییر اساسی و رهایش از عذاب دارد. احساس غربت و دوری از وطن نیز به شدت در اشعار حس می‌شود و شاعر می‌گوید که هیچ‌کسی نمی‌تواند در شرایط سخت زندگی، از نعمت‌های واقعی بهره‌مند شود. در پایان، شاعر از موانع موجود در زندگی می‌گوید که مانع خوشی و آرامش انسان می‌شوند.
هوش مصنوعی: در دنیای امروز، چه کسی می‌تواند به دیگران رحمت و محبت نشان دهد؟ وقتی که انسان‌ها با یکدیگر بی‌رحمانه رفتار می‌کنند، چگونه می‌توان انتظار داشت که کسی به دیگران محبت کند؟
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره شده که گرداب (گرداب به معنی چرخش یا حرکت در آب) نمی‌تواند بر حرکت خود تسلط داشته باشد و نباید از چرخش آسمان شکایتی کند. در واقع، نشان می‌دهد که موجودات و پدیده‌ها در دنیای خود تحت تاثیر نیروهای بزرگتر و طبیعی هستند و نمی‌توانند بر سرنوشت خود کنترلی داشته باشند، بنابراین جای شکوایه نیست.
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌چیزی جز پای خمیده یک گل نیست که بتواند خواب آرامش را برای کسی فراهم کند.
هوش مصنوعی: دنیای اطراف پر از ناراحتی و دغدغه است. آیا جایی هست که بتواند این کدورت‌ها و غم‌ها را برطرف کند؟
هوش مصنوعی: صبح در وطن برای من همانند کام اژدهاست. ای خدا، نگذار کسی به خاطر دوری از وطن، دچار خوی او شود.
هوش مصنوعی: غربت و دوری از وطن، با وجود تمام ثروت و جواهرات، هیچ ارزشی ندارد. در چنین شرایطی، آیا کسی می‌تواند در وطن خودش زندگی کند؟
هوش مصنوعی: پشه‌ای کوچک توانست نمرود، پادشاه بزرگ و قدرتمند را از پا درآورد. حالا به چه کسی و چه چیزی می‌توان رحمت و بخشش کرد وقتی که یک موجود ضعیف چنین قدرتی دارد؟
هوش مصنوعی: زندگی کوتاه و زودگذر است و نباید با راحت‌طلبی و زندگی بی‌هدف آن را تلف کرد. انسان باید از وقت خود به نحو احسن بهره‌برداری کند و در این دنیا به دنبال هدف و معنای عمیق‌تری باشد.
هوش مصنوعی: اگر پیر مغان اجازه ندهد که شراب بیاشامیم، چه کسی می‌تواند دلخوری و کدورت را از بین ببرد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل را چگونه منع محبت کند کسی
گیرم که بشنود چه نصیحت کند کسی
مستی ز باده خنده ز گل خرمی ز باغ
در زیر آسمان چه فراغت کند کسی
گشتم غبار و از سر کویش نمی روم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.