که غیر از سنگ طفلان می کند دیوانه آرایی؟
که غیر از گنج گوهر می کند ویرانه آرایی؟
تمام عمر اگر با کعبه در یک پیرهن باشم
همان در کعبه دل می کنم بتخانه آرایی
عنان کجروی پیچیدن از گردون نمی آید
مکن در راه سیلاب فنا کاشانه آرایی
مهیای تپیدن شو که آن صیاد سنگین دل
ندارد هیچ کاری غیر دام و دانه آرایی
مرا بر غفلت سرشار بلبل خنده می آید
که در ایام گل دارد دماغ خانه آرایی
کسی تا چند مزدور هوای نفس خود باشد؟
نگشتی بی دماغ از خانه طفلانه آرایی؟
به حرف عقل گوش انداختم دیوانه گردیدم
مرا در خواب غفلت کرد این افسانه آرایی
نه ناقوس دلی نالان، نه زنار تنی پیچان
مکن با ان تجمل دعوی بتخانه آرایی
اگر از اهل شوقی مگذر از اندیشه صائب
که چون باد باران می کند دیوانه آرایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی و انتقاد از وضعیت نامناسب انسان‌ها و تفاوت‌های ظاهری و باطنی می‌پردازد. شاعر به ناامیدی از زیبایی‌های ظاهری و زرق و برق‌های دنیوی اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر تمام عمرش را در کعبه بگذراند، دلش همچنان در پی زیبایی‌های دیگر خواهد بود. او به مسائلی چون غفلت انسان‌ها و وابستگی آنها به هوای نفس خود اشاره می‌کند و از این می‌گوید که انسان‌ها به جای توجه به عمق وجود و حقیقت، درگیر ظواهر و زینت‌ها هستند. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که باید از این زرق و برق‌ها گذشت و به حقیقت و عشق واقعی توجه کرد.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره دارد به این که تنها چیزهایی که در واقع بی‌ارزش یا غیرمفید هستند، مثل سنگ‌های بی‌کیفیت، می‌توانند باعث ایجاد جنون و دیوانگی شوند. و تنها گنجینه‌های واقعی، یعنی چیزهایی که ارزش و زیبایی دارند، می‌توانند دنیای خالی و ویرانه را رنگین و جذاب کنند. در واقع، شاعر به اهمیت و ارزش واقعی در زندگی اشاره دارد و می‌خواهد بگوید که تنها چیزهای با ارزش می‌توانند زیبایی و شادی بیاورند.
هوش مصنوعی: اگر تمام عمرم در حال عبادت و نزدیکی به کعبه باشم، ولی در دل و نیتم عاشق معشوقی باشم که در دلش زیبایی‌ها و جلوه‌ها وجود دارد، همچنان در باطن دلم به طرف آن زیبایی‌ها گرایش دارم.
هوش مصنوعی: سرپیچی از تقدیر و سرنوشت از آسمان ممکن نیست، پس در مسیر نابودی، تا جایی که می‌توانی، تلاش نکن که مرتکب اشتباه شوی و زندگی‌ات را خراب کنی.
هوش مصنوعی: برای آماده شدن به حرکت و زندگی، زیرا صیاد با دل سنگینش هیچ کار دیگری جز تله انداختن و فراهم کردن طعمه ندارد.
هوش مصنوعی: بلبل با شادی و سرخوشی مرا به یاد غفلت خود می‌اندازد، چرا که در زمان شکوفایی گل‌ها، به تزیین خانه‌اش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: آیا می‌شود که انسان تا چه زمانی در بند خواسته‌های نفسش باشد؟ آیا نمی‌توانی بدون خواسته‌های بی‌پایه و کاذب، از دنیای کودکانه‌ات فاصله بگیری؟
هوش مصنوعی: به سخنان منطقی توجه کردم و شگفت‌زده شدم، این داستان‌سرایی باعث شد که در خواب بی‌خبری فرو بروم.
هوش مصنوعی: با این زیورآلات و تزیینات، ناله‌ای از دل نکن و بدن را به زنجیر مشغول نکن. دعوی زیبایی و تزیین را در خانه‌ی بت‌ها رها کن.
هوش مصنوعی: اگر عده‌ای عاشق و دلباخته را نادیده بگیری، باید فکر صائب را فراموش کنی، زیرا او مانند بادی است که باران می‌بارد و دیوانه‌وار عشق می‌ورزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به تسبیح و مصلا کرده‌ای میخانه‌آرایی
کنون از اشک رنگین می‌کنم پیمانه‌آرایی
زبان و گوش محو لذت است اصحاب خلوت را
به ذکر جام و شاهد می‌کنم افسانه‌آرایی
به دست فکر از هم می‌گشایم تاب گیسویی
[...]
نگاه گرم عاشق را، رسد جانانه آرایی
نباشد کار هر افسرده‌ای میخانه آرایی
مرمّت کردة عشقست بنیاد خراب من
بلی سیلاب نیکو می‌کند ویرانه آرایی
بصد رنگ آرزو پیراست ذوق وعدة وصلم
[...]
کند خون دل من، چشم تر را خانه آرایی
که دیگر می کند بهتر ز می، پیمانه آرایی؟
چراغانی ز داغت، رخنه های سینه ام دارد
کند شبها دل دیوانه ام، ویرانه آرایی
به گوشت در نمی آید، حدیث نکته پردازان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.