به مطلب می رسد جویای کام آهسته آهسته
ز دریا می کشد صیاد دام آهسته آهسته
به مغرب می تواند رفت در یک روز از مشرق
گذارد هر که چون خورشید گام آهسته آهسته
به همواری بلندی جو که تیغ کوه را آرد
به زیر پای، کبک خوشخرام آهسته آهسته
ز تدبیر جنون پخته کار عقل می آید
که مجنون آهوان را کرد رام آهسته آهسته
مشو از زیردست خویش ایمن در زبردستی
که خون شیشه را نوشید جام آهسته آهسته
خیال نازک آخر می فروزد چهره شهرت
مه نو می شود ماه تمام آهسته آهسته
دلی از آه می گفتم شود خالی، ندانستم
که پیچد بر سراپایم چو دام آهسته آهسته
به شکرخند ازان لبهای خوش دشنام قانع شو
که خواهد تلخ گردید این مدام آهسته آهسته
اگر چه رشته از بار گهرپیچان و لاغر شد
کشید از مغز گوهر انتقام آهسته آهسته
اگر نام بلند از چرخ خواهی صبر کن صائب
ز پستی می توان رفتن به بام آهسته آهسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تدریج اشاره میکند که دستیابی به اهداف و خواستهها نیازمند صبر و تلاش تدریجی است. از طریق تمثیلهایی مانند صیاد، حرکت خورشید و خواندن با توجه به طبیعت و زندگی، نشان میدهد که پیشرفت و کارهای بزرگ نیاز به زمان و آرامش دارند. همچنین به خطرات غفلت و خودبینی در مقابل تواناییهای دیگران هشدار میدهد و تأکید میکند که زیبایی و خوشیها نیز ممکن است به تلخی بگرایند. در نهایت، بر اهمیت صبر و تلاش در رسیدن به موفقیت تأکید میشود.
هوش مصنوعی: با آرامی و به تدریج، کسی که دنبال خواستهاش است به هدفش میرسد. صیاد نیز بهآرامی از دریا دامش را بیرون میکشد.
هوش مصنوعی: هر کس میتواند به سمت غرب برود و در عرض یک روز از شرق عبور کند، به شرطی که مانند خورشید با دقت و آرامش قدم بردارد.
هوش مصنوعی: در جایی که زمین به طور یکنواخت و بلند میشود و کوه را زیر پا میگذارد، کبکی شاد و خوشحال به آرامی حرکت میکند.
هوش مصنوعی: با تدبیر و فکر صحیح، نتیجهای بهدست میآید که گاه چیزی مانند جنون در آن وجود دارد. مانند حالتی که مجنون، آهوان را به آرامی رام میکند.
هوش مصنوعی: از کسی که در موقعیت پایینی قرار دارد، نباید احساس امنیت کرد. چرا که او ممکن است به تدریج و به آرامی بر قدرت و توانایی خویش بیفزاید و خطرناک شود، مانند کسی که شیشه را مینوشد و در حال غفلت میتواند باعث آسیب شود.
هوش مصنوعی: تصور زیبا و دلربا در نهایت چهره محبوب را میسوزاند، مانند اینکه چهرهی ماه کامل آرام آرام در آسمان روشن میشود.
هوش مصنوعی: از دل به تنگ آمدهام و میخواستم از غمهایم بکاهم، اما نمیدانستم که این درد و ناامیدی به آرامی در تمام وجودم نفوذ خواهد کرد و مرا در برخواهد گرفت.
هوش مصنوعی: به خاطر لبخند و رضایت آن لبهای زیبا، از دشنام و اهانت قانع باش؛ زیرا این موضوع به تدریج میتواند تلخ و ناگوار شود.
هوش مصنوعی: اگرچه زنجیرهای از زیباییها نازک و شکننده شده، اما به آرامی از عمق وجود خود، انتقام میگیرد.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به مرتبهای بلند دست یابی، باید صبر کنی. از زمین که پستی و نشیب دارد، میتوان به آرامی و با حوصله به اوج دست یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خطّش میتوان گردید رام آهسته آهسته
که قرآن میتوان خواندن تمام آهسته آهسته
ز صیادی که من میبینم اینک میکشد آخر
به بوی خال عالم را به دام آهسته آهسته
رخت چون دید زان رشگی که میدارند مهرویان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.