دام و کمند گردن دلهاست آرزو
دل مشت خار و موجه دریاست آرزو
از دامن گشاده صحرای سینه ها
چون موجه سراب سبکپاست آرزو
از چشم سوزن است دل خلق تنگتر
تا چون گره به رشته جانهاست آرزو
هر لحظه خار پیرهن یوسفی شود
گستاختر ز دست زلیخاست آرزو
گردی پدید نیست ازان آرزوی دل
در عالمی که بادیه پیماست آرزو
از آرزوست عالم ایجاد منتظم
عالم بپاست تا به سرپاست آرزو
چون خر به گل ز همت پست تو مانده است
ورنه براق عالم بالاست آرزو
باقی شود چو صرف کنی در امور خیر
هرچند بی ثبات چو دنیاست آرزو
تا در تو هست خار هوس همچو گردباد
بیهوده گرد دامن صحراست آرزو
عیسی به چرخ از دل بی آرزو رسید
دل ساده کن که سلسله پاست آرزو
مهر سکوت با دل بی آرزو خوش است
از خامشی چه سود چو گویاست آرزو
هر کوچه ای که هست چو خورشید می دود
یارب ز جستجوی که شیداست آرزو؟
با خاک شد برابر ازین طفل مشربان
ورنه ز نقص و عیب مبراست آرزو
زاهد اگر ز لذت دنیا گذشته است
چون طفل روزه دار سراپاست آرزو
در روزگار پاکی دامان حسن تو
دست ز کار رفته دلهاست آرزو
کوتاه نیست دست تمنا ز هیچ کام
جام جهان نمای نظرهاست آرزو
از آرزو اثر نبود در دل درست
خونابه جراحت دلهاست آرزو
نتوان زدن به تیر هوایی نشانه را
مقصود دل کجا و کجاهاست آرزو
صائب چو مومیایی و چون سنگ روز و شب
در بستن و شکستن دلهاست آرزو
این آن غزل که مولوی روم گفته است
گر گوهری ببین که چه دریاست آرزو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل به توصیف آرزو و تأثیر آن بر دلها میپردازد. آرزو به عنوان یک دام برای دلها و نیازی همیشگی مطرح شده است که در حالی که زیبایی و امید به زندگی را به همراه دارد، همزمان میتواند درد و رنج نیز به بار آورد. شاعر در اشعار خود آرزو را همچون دریا و سراب میبیند، و نشان میدهد که چگونه آرزوها میتوانند به زندگی و دلها شکل دهند. او به تضاد بین آرزو و واقعیت اشاره میکند و به ناپایداری دنیا و دست نیافتنی بودن بسیاری از آرزوها میپردازد. در نهایت، این غزل دعوتی است به سادگی دل و پذیرش وضعیت موجود با درک اینکه آرزو همواره در زندگی وجود دارد.
هوش مصنوعی: آرزوها همچون دام و تلهای هستند که دلها را به خود جذب میکنند. دل مملو از آرزوهاست، ولی این آرزوها گاهی به مانند خارهایی میمانند که موجب درد و رنج میشوند و گاهی هم به عمق دریا میرسند، نمایانگر وسعت و ژرفای خواستهها.
هوش مصنوعی: از گسترش بیپایان احساسات و آرزوها در دلها همچون موجی که بر سطح سراب میافتد، نشان میدهد که آرزوها و امیدها به شدت سبک و زودگذر هستند.
هوش مصنوعی: دل مردم بهقدری تنگ و محدود است که گویی از سوراخ سوزن عبور میکند؛ اما آرزوها مثل گرههایی هستند که به رشته جانها اتصال دارند.
هوش مصنوعی: هر لحظه، خارهایی که در پیراهن یوسف وجود دارد، از دست زلیخا، آرزوی بیشتری میطلبد و بیمحابا میشود.
هوش مصنوعی: هیچ نشانی از آرزوهای دل در دنیایی که مسیرش همچون راه پیمایان است، به چشم نمیخورد.
هوش مصنوعی: جهان منظم و برقرار به خاطر آرزوهاست و همین آرزوهاست که پایداری و استمرار عالم را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: تو به خاطر کمبود تلاش و همتات، همانند الاغی در گلی گرفتار شدهای؛ در حالی که اگر همتت بالا بود، میتوانستی به آرزوهای بلند و والای خود دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر در کارهای نیک صرف بگذاری، باقی میماند، هرچند آرزوها در این دنیا ناپایدارند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در وجود تو خواستههای بینهایت و غیر منطقی وجود دارد، تلاش برای رسیدن به آرزوها مانند چرخش بیفایده گردباد در دامن صحرا خواهد بود.
هوش مصنوعی: عیسی از دل بیتوقع و آرزو به چرخ رسید، بنابراین دل خود را ساده کن، زیرا ارتباط با این چرخ به آرزو نیاز ندارد.
هوش مصنوعی: دل بی آرزو در سکوت احساس خوشی دارد، چون در سکوت هیچ سودی نیست اگر آرزویی خاموش باشد.
هوش مصنوعی: در هر کوچهای که هست، مانند خورشید میدرخشد. ای پروردگار، من در جستجوی چه چیزی هستم که اینگونه آرزو میکنم؟
هوش مصنوعی: این کودک معصوم در برابر خاک قرار گرفت، وگرنه آرزویی بدون نقص و عیب ندارد.
هوش مصنوعی: زاهد اگر از لذتهای دنیوی فاصله گرفته، باید بداند که حتی مانند یک کودک روزهدار، همچنان پر از آرزوهای فراوان است.
هوش مصنوعی: در زمانهای خوب و پاک، دلها به خاطر خوبیهای تو به آرزوها دست یافتهاند.
هوش مصنوعی: آرزوها و خواستهها هرگز از تلاش و درخواست دست برنمیدارند، زیرا آنچه برای ما مطلوب و قابل دیدن است، در یک چشمانداز بزرگ از زندگی نمایان است.
هوش مصنوعی: آرزوها هیچ اثری بر دل ندارند و تنها باعث ایجاد درد و زخم در دلها میشوند.
هوش مصنوعی: نمیتوان با تیر، هدفی را در آسمان نشانهگیری کرد. آرزوها و اهداف دل انسان در کجاها نهفتهاند.
هوش مصنوعی: صائب به حالت مومیایی و سنگ، در تمام طول شبانهروز، دلها را با آرزوهای خود میبرد و باز میسازد.
هوش مصنوعی: این غزل به زیبایی و ارزشمندی زندگی و عشق اشاره دارد. اگر جواهری چون دریا را ببینی، میتوانی عمق آرزوهای خود را درک کنی. این بیان، نشاندهندهی اهمیت و اصالت عشق و زیبایی در زندگی انسان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ننشیند آتشم چو ز حق خاست آرزو
زین سو نظر مکن که از آن جاست آرزو
تردامنم مبین که از آن بحر تر شدم
گر گوهری ببین که چه دریاست آرزو
شست حق است آرزو و روح ماهی است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.