رزق ما نظاره خشکی است از بالای سرو
وقت قمری خوش که بر سرمی کشد، مینای سرو
در گلستانی که شمشاد تو آید در خرام
سبزه خوابیده گردد قامت رعنای سرو
طوق قمری می کند این جمع را گردآوری
ورنه می پاشد به یک ساعت ز هم اجزای سرو
از نظربازان شود حسن نکویان دیده ور
نیست غیر از طوق قمری دیده بینای سرو
طوق قمری چون خط پیمانه می آید به چشم
می کند از بس تراوش نشأه از مینای سرو
مردم آزاده را عین الکمالی لازم است
نیل چشم زخم روی سرو باشد پای سرو
نیست در سر در هوایان قرب نیکان را اثر
برنمی آید به آب روشن از گل پای سرو
تیر را از بال و پر بی رحمی افزون می شود
از هجوم قمریان افزود استغنای سرو
بیخودان از جستجو در وصل فارغ نیستند
قمری از حیرت همان کوکو زند در پای سرو
جامه بسیار، دارد کهنگی در آستین
تازه باشد چار موسم جامه یکتای سرو
نیستند آزادگان فارغ ز شست و شوی دل
در کنار آب باشد بیش صائب جای سرو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به توصیف زیباییهای طبیعت و خصوصاً درخت سرو و پرنده قمری پرداخته است. در این توصیف، سرو به عنوان نماد زیبایی و کمال معرفی میشود و قمری نیز به عنوان یکی از همراهان طبیعی آن. در هر بخش، شاعر به تمجید از جلوههای زیبایی طبیعی میپردازد و نشان میدهد که چگونه این زیباییها با یکدیگر در تعامل هستند. همچنین، به نکات فلسفی درباره آزادی و خلوص دل اشاره میشود و بر اهمیت زیبایی و کمال در زندگی انسان تأکید میشود. در نهایت، شعر یادآور این است که زیباییهای طبیعی میتوانند مایه آرامش و تأمل انسانها باشند.
هوش مصنوعی: معنای این بیت به این صورت است که روزی و نعمتهای ما در تماشای خشک شدن زمین و از بالا دیدن درخت سرو نمایان میشود، وقتی که قمر زیبایی به سر آن درخت میتابد.
هوش مصنوعی: در باغی که تو با زیباییات ظاهر شوی، سبزهها به خواب میروند و قامت برافراشته سرو نیز تحت تاثیر تو قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن حالتی از جمع شدن و دوستی بین افراد اشاره دارد. طوق قمری نمادی است که افراد را گرد هم میآورد، اما اگر این عامل وجود نداشته باشد، هر کس به راحتی میتواند از هم جدا شود. به طور کلی، این زنجیرهی دوستی و ارتباط در صورت نبود یک عامل مشترک، به راحتی متلاشی میشود.
هوش مصنوعی: زیبایی و نیکیهای انسانها از دید بینندگان هوشمند قابل درک است، و تنها کسی که میتواند زیبایی واقعی را ببیند، همانند طوقی که بر گردن قمری میآویزد، فردی بیناست که میتواند ویژگیهای ظاهری و باطنی دیگران را بشناسد.
هوش مصنوعی: طوق قمری مانند خطی از پیمانه به چشم میرسد، زیرا زیبایی و شوقی که از چهرهی سرو جاری است، خیلی زیاد است.
هوش مصنوعی: مردم آزاده باید به کمال و پختگی برسند، زیرا برای آنها زیباست که مانند درختان سرو، از چشمزدگی و حسادت محفوظ بمانند.
هوش مصنوعی: در ذهن کسانی که به مقام نزدیکان خداوند فکر میکنند، هیچ نشانی از این قرب و محبت وجود ندارد. مانند اینکه نمیتوان اثر زیبایی در آب زلال پیدا کرد، همانطور که پای درخت سرو در گل مانده است.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به افزایش شدت و قدرت تیرها به دلیل بیرحمی و حملههایی است که به سمت سروها میشود. این نشان میدهد که در مقابل حملات و فشارها، تغییری در قدرت و سرسختی این موجودات وجود دارد. به نوعی، میتوان گفت که سختگیری و شدت عمل، در مواجهه با مشکلات به وجود میآید.
هوش مصنوعی: بیدلیل و از روی بیخبری، افراد بیخبر از عشق و وصال همیشه در جستجو هستند. پرندهای که حیرت زده است، مانند طوطی، در زیر درخت سرو آواز میخواند.
هوش مصنوعی: در این بیت، به این نکته اشاره میشود که حتی اگر یک لباس جدید و زیبا به تن کنیم، ممکن است نشانههایی از کهنگی و قدیمی بودن در آن وجود داشته باشد. در مقابل، درخت سرو با وجود اینکه تنها یک بار به شکوه و زیبایی خود میرسد، اما همیشه با طراوت و جوان میماند. این تصویرگری به ارزش و زیبایی دائمی طبیعت تأکید دارد.
هوش مصنوعی: آزادگان هیچگاه از پاکسازی دل خود غافل نیستند، و در کنار آب، جایگاه سَرو نیز به خاطر داشتن صفات نیکو، وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر بلغزد بر کنار جوی هستی پای سرو
سایه ات را می نشاند باغبان در جای سرو
بس رشک قامت او سوخت سر تا پای سرو
موج قمری ریخت از خاکستر اجزای سرو
پیکر آزادی و بار تحمل تهمتست
یک قلم دست تهی میروید از اعضای سرو
نالهٔ آزاد الفت پرور زنجیر نیست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.