به جز خالش که خط عنبرین فام آورد بیرون
کدامین دانه را دیدی ز خود دام آورد بیرون؟
ز خط عنبرین یار روشن شد چراغ من
ز ظلمت اختر پروانه را شام آورد بیرون
ز شکرخنده زهر چشم خوبان کم نمی گردد
که نتواند شکر تلخی ز بادام آورد بیرون
به همواری توان سنگین دلان را مهربان کردن
که موم از چرب نرمی از نگین نام آورد بیرون
گرانسنگ است تمکین تو، ورنه جذب شوق من
ز کوه قاف عنقا را به ابرام آورد بیرون
غریقی را برون می آرد از دریای بی پایان
مرا هر کس که از فکر سرانجام آورد بیرون
مکن زین بیش بی پروایی ای صیاد سنگین دل
که از بی تابیم وقت است پر دام آورد بیرون
ز دولت تشنه خون رعیت می شود ظالم
زبان تیغ را سیرابی از کام آورد بیرون
ز مضمونش نشد آگاه عقل خرده بین صائب
مگر پیر مغان سر از خام جام آورد بیرون
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف احساسات و عواطف خود میپردازد و با استفاده از تصاویر طبیعی و نمادین، مفاهیم عمیقتری را بیان میکند. او به زیباییهای خاصی اشاره دارد که از یک خط یا نقش خاصی بر میآید و نشاندهنده نور و روشنایی است. شاعر تأکید میکند که زشتیها و تلخیها همواره وجود دارند، اما زیباییها و مهربانیها میتوانند آنها را پوشش دهند. در ادامه، به سختیها و چالشهای زندگی میپردازد، و بیان میکند که چگونه عشق و شوق قادرند انسانها را از ناامیدیها و سختیها عبور دهند. در نهایت، اشاره به حکایتها و داناییهای قدیمی میکند که میتواند راهگشای انسان در برابر مشکلات باشد.
بهطور کلی، شعر درباره ارتباط میان عشق، زیبایی، چالشها و دانش است.
هوش مصنوعی: به جز گونهاش که رنگ عطر و تنباکو را به نمایش گذاشته، آیا دانه دیگری را دیدهای که از خود پدیدهای را بیرون آورده باشد؟
هوش مصنوعی: از خط زیبا و خوش رنگ معشوق، روشنی بخش روح من شد. در حالی که نور خاموش ستارگان در دل شب، پروانه را به سمت غروب رهنمون ساخت.
هوش مصنوعی: لبخند شیرین و جذاب خوبان هرگز از زهر چشمشان کم نمیشود، زیرا نمیتوان تلخی بادام را به شکر تبدیل کرد.
هوش مصنوعی: دلهای سنگین و سخت را میتوان با محبت نرم و آسان کرد، مانند موم که به راحتی شکل میگیرد و زیورهای زیبا از آن ساخته میشود.
هوش مصنوعی: تمکین و پذیرش تو بسیار باارزش و مهم است، وگرنه عشق و اشتیاق من آنقدر قوی است که میتواند حتی پرندهی خ legendary در کوه قاف را با قهر و اصرار به بیرون بیاورد.
هوش مصنوعی: هر کس که بتواند از اندیشههای بیپایان و سردرگمیها خارج شود، مانند کسی است که فردی غرقشده را از دریا نجات میدهد.
هوش مصنوعی: ای صیاد سنگین دل، دیگر نباید بیاحتیاطی کنی، زیرا من در حال بیتابی هستم و وقت آن رسیده که به دام احساساتم پاسخ دهم و از این وضعیت خارج شوم.
هوش مصنوعی: ظالم به سبب قدرت و نفوذی که دارد، از خون مردم بیگناه سیراب میشود و با کشتار آنها، تشنگیاش را فرو مینشاند. این وضعیت نشاندهندهی بیرحمی و ظلمی است که بر رعیت روا داشته میشود.
هوش مصنوعی: عقل محدود و کوچک نمیتواند به عمق مفهوم این شعر پی ببرد، مگر اینکه انسان عاقل و قدیمی، با تجربه و دانا که در پی یافتن حقیقت است، از دنیای ناآگاهی به در آید و درک بهتری از زندگی و رازهای آن پیدا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.