می از خود آورد بیرون ایاغ لاله رخساران
ازان پیوسته تر باشد دماغ لاله رخساران
دلیل گمرهان است آتش سوزنده در شبها
چراغی نیست حاجت در سراغ لاله رخساران
ز آه سرد روی آتشین را نیست پروایی
به روی صبح می خندد چراغ لاله رخساران
نظربازی کند هنگامه گرم آتش عذاران را
که تر گردد به یک شبنم دماغ لاله رخساران
ز خودداری نمی سازند کام خاکساران تر
اگر چه سرنگون باشد ایاغ لاله رخساران
نگه را دور باش شرم در بیرون در سوزد
ندارد هیچ کس رنگی ز باغ لاله رخساران
نمی باشد تهی پای چراغ از تیرگی صائب
سیاهی کم نمی گردد ز داغ لاله رخساران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت لاله‌ها و اثراتش بر احساسات و رفتار انسان‌ها می‌پردازد. شاعر از می و زیبایی لاله رخساران صحبت می‌کند و به آتش‌شب‌ها و نور چراغ اشاره می‌کند که در غیاب عشق و زیبایی، بی‌معنا می‌شوند. همچنین، به عشق و دل‌باختگی و تأثیرات آن بر زندگی انسان‌ها اشاره دارد. در نهایت، شاعر از عدم توانایی در کنترل احساسات و شرم در برابر زیبایی لاله‌ها و غم‌های ناشی از دوری عشق سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: عطر و بوی خوش گل‌های لاله به خاطر زیبایی و طراوت رخسارها و چهره‌های جذاب همیشه در فضا حس می‌شود. نقش و نگار زیبای آنها باعث می‌شود که حتی بویی بیشتر از خود گل‌ها به مشام برسد.
هوش مصنوعی: در دل شب، آتش سوزان بر گمراهان دلیلی است، چرا که در تاریکی، چراغی نیست و در جستجوی گل‌های زیبا و سرخ رنگ، نیازی به راه نیست.
هوش مصنوعی: از دل تیره و غمگین، آتشینی وجود دارد که نگران نیست. صبح با روشنایی‌اش، به زیبایی چهره‌های جوان می‌خندد و زندگی را جشن می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت چهره‌های زیبا اشاره دارد که در میان آتش عشق و اشتیاق، دل‌ها را به تپش می‌آورد. او به تأثیر شبنم بر گل لاله اشاره می‌کند، که نشان‌دهنده‌ی لطافت و طراوت زیبایی است. این توصیف به نوعی به احساسات عمیق و زیبای عاشقانه پرداخته و جذابیت دنیای عشق و زیبایی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: اگرچه خاکساران و عاصیان از این که خود را کنترل کنند ناتوانند، اما این موضوع باعث نمی‌شود که زیبایی و شکوه لاله‌ها تحت‌الشعاع قرار بگیرد، حتی اگر آنها در چهره‌ای سرنگون و در حال افول باشند.
هوش مصنوعی: نگاه را از شرم دور نگه‌دار، زیرا در بیرون از در، آتش می‌سوزد و هیچ‌کس از زیبایی و طراوت گل‌های لاله در چهره‌ها خبری ندارد.
هوش مصنوعی: چراغ همیشه در دل خود سایه‌هایی دارد و حتی با وجود آن که روشن است، تیرگی‌ها از بین نمی‌روند. همچنان که زیبایی چهره‌های معشوقه‌ها با غم و درد از دست رفته، کمتر نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.