صید دل زین بیش با موی میان خود مکن
کینه جوی من ستم بر ناتوان خود مکن
هر سر موی ترا دستی است در تسخیر دل
باز این تکلیف با موی میان خود مکن
کار فرمودن مروت کی بود بیمار را؟
غارت دلها به چشم ناتوان خود مکن
هر چه می آید به دست باد دستان، می رود
اعتماد دل به زلف دلستان خود مکن
از خدنگ انتقام آه مظلومان بترس
ای ستمگر تکیه بر زور کمان خود مکن
تخم راز از سنگ خارا می جهد همچون شرر
هیچ کس را محرم راز نهان خود مکن
عالمی در رهگذارت دل به کف استاده اند
از تغافل عالمی دل را زیان خود مکن
در چنین فصلی که هر خار از نزاکت چون گل است
خاطر(ی) مجروح از تیغ زبان خود مکن
گر هوای سیر عالم هست صائب در سرت
پا به دامن کش، سفر از آستان خود مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به شکل نزدیکی به موضوعات عشق و کینه میپردازد. شاعر به معشوقهاش هشدار میدهد که از زیباییهای خود برای صید دلها و ایجاد کینه استفاده نکند. او به ناتوانی انسانها اشاره کرده و بر ضرورت رحم و مروت تأکید میکند. شاعر میگوید که هر چیز زودگذر است و نباید به زلف و زیبایی دلفریب دیگران اعتماد کرد. او از ظلم و ستم پرهیز میکند و به خطر انتقام مظلومان اشاره میکند، همچنین تأکید میکند که هیچکس نمیتواند رازهای پنهانی را نگه دارد. در نهایت، او از کسی که به دنبال سیر و سفر است میخواهد که در جا نماند و به هدف خود برسد. در مجموع، این اشعار به دقت بر مفهوم عشق، ستم و زمان تأکید میکند و تشویق به مروت و توجه به دیگران دارد.
هوش مصنوعی: ای دل، بیشتر از این شکار نکن و با موی خود کسی را به زحمت نینداز. به یاد داشته باش که نسبت به من که ناتوان هستم، ظلم نکن.
هوش مصنوعی: هر رشته موی تو، قدرتی دارد که دلها را تسخیر میکند. پس با موی خود این کار را نکن و اجازه نده که این قدرت باعث ایجاد دردسر شود.
هوش مصنوعی: آیا میتوان به بیمار فرمان داد تا کار کند؟ با چشمی ناتوان، دلها را غارت نکن.
هوش مصنوعی: هر چیزی که به دست باد میرسد، از بین میرود؛ بنابراین به زلف محبوب خود اعتماد نکن.
هوش مصنوعی: ای ستمگر، از انتقام مظلومان بترس؛ به قدرت و زور خود اتکا نکن.
هوش مصنوعی: رازها مانند دانهای هستند که از سنگ سخت بیرون میجهند، همانطور که جرقهای از آتش تولید میشود. بنابراین، هیچکس را محرم به رازهای پنهان زندگیات نکن.
هوش مصنوعی: اشخاصی در مسیر تو حضور دارند که دلشان را به عشق تو سپردهاند. به خاطر بیتوجهی آنها، تو آسیب نرسان به دل آنها.
هوش مصنوعی: در این فصل زیبا که حتی خارها هم به لطافت گلها هستند، دل آزرده را با سخنان تند و تیز خود جریحهدار نکن.
هوش مصنوعی: اگر تمایل به گشت و گذار در جهان داری، صائب، دامن خود را بگیر و از آستان خود دور نشو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.