حق گوهر چیست، آب و رنگ گوهر یافتن
نیست تحسینی سخن را بهتر از دریافتن
در بساط سینه هر کس که باشد آه سرد
می تواند در دل شب صبح را دریافتن
جستجوی عشق از افسردگان روزگار
هست در خاکستر سنجاب اخگر یافتن
از وصال کعبه در سنگ نشان آویخته است
هر که قانع گردد از دریا به گوهر یافتن
سینه خود را ز آه آتشین سوراخ کن
تا توانی ره در آن محفل چو مجمر یافتن
سینه پر داغ ما ساده است از نقش امید
نیست ممکن آب در صحرای محشر یافتن
تا تو چون پروانه داری دست بر آتش ز دور
از حریر شعله ممکن نیست بستر یافتن
با نصیب خویش قانع شو که نتوان بی نصیب
جرعه آبی به اقبال سکندر یافتن
عاشق یکرنگ از بیداد عشق آسوده است
دست نتوانست آتش بر سمندر یافتن
می توان آسایش روی زمین چون بوریا
بی تکلف صائب از پهلوی لاغر یافتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به جستجوی حقیقت و عشق اشاره دارد. شاعر میگوید در دنیای پر از دلهره و ناامیدی، تنها با درک واقعیات میتوان به گوهر ارزشمندی دست یافت. او تأکید میکند که بسیاری در تلاشند تا عشق را در چیزهای سطحی جستجو کنند، در حالی که عشق واقعی نیازمند تلاش و خودشناسی عمیق است. در نهایت، شاعر به ضرورت قناعت با آنچه نصیب شده اشاره میکند و میگوید که آسایش و سعادت را میتوان در سادهترین چیزها یافت. این شعر به ما یادآور میشود که نباید از جستجوی واقعیات و عشق غافل شویم، بلکه باید درونیات خود را بشناسیم و به واقعیتهای زندگی توجه کنیم.
هوش مصنوعی: حقائق و ارزشهای واقعی مانند یک گوهر هستند که فقط در درون خودشان وجود دارند و به راحتی نمیتوان آنها را در ظواهر یا زینتها پیدا کرد. برای درک عمیقتر این ارزشها، فراتر از ظواهر باید رفت و این درک و شناخت مهمتر از هر گونه تحسین ظاهری است.
هوش مصنوعی: هر کسی که در درون خود اندوه و دلتنگی دارد، میتواند در تاریکی شب امید به سپیدهدم را حس کند.
هوش مصنوعی: در جستجوی عشق، افرادی که از زندگی ناامید شدهاند به مانند سنجابی که در خاکستر میگردد، در حال تلاش برای یافتن شعلههای عشق هستند.
هوش مصنوعی: هر کس که از رسیدن به حقیقت و عظمت روحانی قانع شود و به چیزهای کوچک و محدود اکتفا کند، مانند کسی است که به جای رفتن به کعبه، تنها به علامت و نشانهای از آن بسنده کرده است.
هوش مصنوعی: دل خود را از شدت اندوه و احساسات شدید خالی کن تا بتوانی در آن جمع، مانند مشعلی روشن و درخشان، جایی برای خود پیدا کنی.
هوش مصنوعی: دل ما پر از عشق و آرزو است، اما امیدی به تحقق آن نداریم. به همین سادگی، به دنبال یافتن آب در صحرای وسیع و خشمگین محشر هستیم که ممکن نیست.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو مانند پروانه با دست خود به آتش نزدیک میشوی، از دور نمیتوانی به نرمی حریر برسی.
هوش مصنوعی: با قسمت خود راضی باش، چون کسی نمیتواند بدون قسمت، حتی یک جرعه آب هم به مانند اقبال سکندر بدست آورد.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی که دلش پاک و بیریا است، از ظلم و سختیهای عشق دلش آرام است و نمیتواند مانند سمندر که در آتش زندگی میکند، عشق را در سختیهای غیرقابل تحمل جستجو کند.
هوش مصنوعی: میتوان بر روی زمین به راحتی و بدون زحمت، مانند یک پارچه نازک، آرامش و آسایش را به دست آورد و آن را حتی در کنار کسی لاغر و نحیف نیز یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.