تحفه طور شراری داریم
نذر آیینه غباری داریم
گرچه در دست نداریم گلی
در جگر بوته خاری داریم
گو خزان صحن چمن پاک بروب
چون قدح لاله عذاری داریم
نو خطی در دل ما جا دارد
مصحف خط غباری داریم
صافدل با همه آفاقیم
دل خورشید شعاری داریم
گرچه در خرمن ما کاهی نیست
نفس برق سواری داریم
تیغ لب تشنه به خون گر داری
جان مشتاق نثاری داریم
شکر ظاهر بود از شکوه ما
گله شکر گزاری داریم
آه کز آینه رویان جهان
همچو سیماب قراری داریم
گل خمیازه ما رنگین است
چشم بر لاله عذاری داریم
دل گرداب بود ساحل ما
ما نه چون موج کناری داریم
خاکساریم زما چشم مپوش
در خور چشم غباری داریم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عمق احساسات خود اشاره می‌کند. او از نذری که به آیینه غباری داده است، صحبت می‌کند وگرچه ممکن است چیزهای ملموس و زیبا مثل گل در دست نداشته باشد، اما در دلش احساسات عمیق و دور از واقعیت را پرورش می‌دهد. شاعر درباره پاکی و لطافت طبیعت سخن می‌گوید و از دوستی و صفای دلش می‌گوید. او با وجود مشکلات و کاستی‌ها، شعوری پرتاب و زیبایی‌های عاطفی را در خود دارد. در انتها، او به عدم توجه دیگران به احساسات و اشعارش اشاره می‌کند و از آنها می‌خواهد که درک کنند که او نیز دل پربار و عاطفۀ زیادی دارد.
هوش مصنوعی: ما هدیه‌ای از کوه طور داریم که به خاطر نور آينه، با خود گرد و غبار هم داریم.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه گلی در دست نداریم، اما دلمان پر از احساس و زیبایی است که مانند چوب خاری در دل یک بوته نهفته است.
هوش مصنوعی: بهار و زیبایی مثلاً باید حفظ شود، حتی اگر فصل خزان باشد. پس بیل و کاهو را به زمین بزنید تا زیبایی لاله‌ها و گل‌ها را از دست ندهیم.
هوش مصنوعی: در دل ما چنین فضای جدیدی وجود دارد که می‌توانیم نوشته‌ای نو و زیبا را به جا بگذاریم، اما در عین حال، همچنان نشانه‌هایی از گذشته و تجربیات قبلی داریم که در قلب‌مان باقی مانده است.
هوش مصنوعی: ما با دل صاف و شفاف خود، به تمام دنیا تعلق داریم و همچون خورشید، پیام و نوری خاص به جهان می‌بخشیم.
هوش مصنوعی: هرچند که در انبار ما چیزی برای نشان دادن نداریم، اما هنوز توانایی و قدرتی برای پیشرفت و حرکت داریم.
هوش مصنوعی: اگر تیغی از لب تشنه‌ات جاری باشد، آماده‌ایم جان مشتاق خود را فدای تو کنیم.
هوش مصنوعی: از زیبایی‌های ما همگان می‌گویند و به خاطر این زیبایی‌ها از آنها سپاسگزاری می‌کنیم.
هوش مصنوعی: آه، ما همواره در حال تغییر و ناپایداری هستیم، مانند گویای بر آینه که تصویری شفاف و زیبایی دارد، اما هر لحظه ممکن است تغییر کند.
هوش مصنوعی: گل زیبای ما رنگ و لعابی دارد و ما به چشم لاله‌ای که مانند دختری عفیف و زیباست، توجه داریم.
هوش مصنوعی: دل ما همچون گردابی است که به ساحل نمی‌رسد، ما مانند موجی نیستیم که به کناری برسیم و آرام بگیریم.
هوش مصنوعی: ما humble و خاکی هستیم، بنابراین از ما روی بر نگردانید زیرا تنها چیزی که در چشم ما هست، غباری است که از خاک به ما رسیده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.