کو بخت که در میکده با یار نشینم؟
در ماتم غمهای جگر خوار نشینم
مانند حباب از دل می سر بدر آرم
با نغمه به یک پرده و یک تار نشینم
هر مصلحت عقل کم از کوه غمی نیست
کو رطل گرانی که سبکبار نشینم؟
حسن رخ گل چشم به راه نگه ماست
از همت پست است که با خار نشینم
آه این چه حجاب است که از شرم رخ تو
در خانه خود روی به دیوار نشینم
صائب چه کنی منع من از عاشقی و شعر؟
اینها به ازان نیست که بیکار نشینم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل از شاعر به بیان عشق و آرزوهای او پرداخته است. شاعر آرزو دارد که در کنار معشوق خود در میکده بنشیند و از غم و اندوه رهایی یابد. او گاهی خود را به حبابی تشبیه میکند که با نغمهها و آهنگها به زندگی و شادی میآید. همچنین به وزن سنگین غمها و مشکلات عقل اشاره میکند و بیان میکند که زیبایی و حسن معشوقش او را به انتظار نگاه آن دختر وا میدارد. در نهایت، او به این نکته اشاره میکند که هیچ مانعی نمیتواند او را از عاشقی و سرودن شعر بازدارد، زیرا این کارها برای او از بیکاری بهتر است.
هوش مصنوعی: کجا بخت من است که بتوانم در میخانه کنار معشوقم بنشینم؟ در عوض، فقط در غم و اندوهی که قلبم را میخورد، به سر میبرم.
هوش مصنوعی: مانند حباب، از دل به سمت بیرون میآیم و با یک نغمه، در یک صحنه و با یک ساز مینشینم.
هوش مصنوعی: هر چیزی که عقل به صلاح ببیند، به اندازه یک کوه غم سنگین است. چه نیازی به تحمل وزن سنگین غم دارم، در حالی که میتوانم با آرامش زندگی کنم؟
هوش مصنوعی: زیبایی چهرهام همچون گلی است که منتظر نگاهی به سمت خود است، اما این ناامیدی من از سر بیهمتی و فرودستی است که با خارها همراه شدهام.
هوش مصنوعی: آه، این چه عذابی است که از شرم و حیا و زیبایی تو، من ناچار میشوم در خانهام به دیوار نگاه کنم و روی به تو نیاورم.
هوش مصنوعی: صائب! چه کنم که مانع عشق و شاعری من شدهای؟ این کار بهتر از این است که بیکار بنشینم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.