درین جهان نشود حال آن جهان معلوم
که مغز را نتوان کرد از استخوان معلوم
که دیده حاشیه باشد ز متن مشکلتر؟
نشد ز سبزه خط راز آن دهان معلوم
عیار ناز ترا اهل عشق می دانند
که بی کشش نشود زور هر کمان معلوم
اگر چه معنی نازک شود برهنه زلفظ
مرا نشد ز کمر هیچ ازان میان معلوم
ز شوق من چه تواند زبان خامه نوشت؟
ضمیر لال نگردد به ترجمان معلوم
توان ز سختی ایام صبر هر کس یافت
عیار زر شود از سنگ امتحان معلوم
جنون من به خط سبز گلرخان بسته است
که در بهار شود شور بلبلان معلوم
ز حسن عاقبت آغاز را توان دریافت
که هست تیر کج و راست در نشان معلوم
ز اشک راز دل بیقرار من شد فاش
که از ستاره شود سیر آسمان معلوم
بلندی سخن دلپذیر ما صائب
ز گرد سرمه نگردد در اصفهان معلوم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی رابطه میان دنیا و عالم معنوی می‌پردازد. شاعر احساس می‌کند که شناخت او از جهان بعدی ممکن نیست، زیرا فهم عمیق، شبیه شناخت مغز از استخوان، دشوار است. به همین شکل، برخی از مفاهیم عشق و ناز در دنیای مادی غیرقابل درک‌اند. شاعر به عدم توانایی زبان در بیان عواطف عمیق و پیچیدگی‌های عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که مقاومت زمان و سختی‌ها باعث می‌شود ارزش واقعی افراد مشخص شود. همچنین، او از جنون خود به واسطهٔ عشق و زیبایی معشوق صحبت می‌کند و به این نکته اشاره دارد که انتهای کار ممکن است در آغاز مشخص باشد. او اهمیت احساساتش را به بیان اشک و راز دل می‌افزاید و در نهایت بلندی کلام خود را که دلنشین است، به عنوان نشانه‌ای از خودش معرفی می‌کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا، نمی‌توان حال و وضعیت آن دنیا را شناخت، همان‌طور که نمی‌توان مغز را از استخوان جدا کرد و آن را مشخص کرد.
هوش مصنوعی: چرا کسی که به زندگی یا موضوعی عمیق نگاه می‌کند، باید از حاشیه‌ها و جزئیات دور بماند؟ رازهایی که در دل طبیعت و زندگی نهفته است، به سادگی قابل مشاهده نیستند.
هوش مصنوعی: زیبایی و ظرافت تو را عاشقان می‌شناسند، چرا که بدون جذبه و کشش، هیچ قدرتی نمی‌تواند کارساز باشد.
هوش مصنوعی: اگرچه معنای لطیف کلام من از لفظ خالی می‌شود، اما از میان تمام این حرف‌ها هیچ چیزی از کمر خودم مشخص نیست.
هوش مصنوعی: از شوق و عشق من، قلم چه می‌تواند بگوید؟ دل خاموش و ساکت من را هیچ ترجمه‌ای نمی‌تواند بیان کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر دشواری‌های زمان صبر و استقامت نشان دهد، همچون طلا که از دل سنگ‌های سخت بیرون می‌آید، وجودش ارزشمند و باارزش خواهد شد.
هوش مصنوعی: دیوانگی من به زیبایی و لطافت چهره کسی وابسته است که با رسیدن بهار، شادی و سرودی از بلبلان به وضوح نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: از زیبایی پایان کار می‌توان فهمید که آغاز چگونه بوده است؛ زیرا آثار خوب و بد در نشانه‌ها مشخص است.
هوش مصنوعی: از اشک‌های من راز دل بی‌قرارم فاش شد، چرا که حرکات ستاره‌ها آسمان را مشخص می‌کند.
هوش مصنوعی: سخنان زیبای ما آنقدر بلند و دلنشین است که حتی در میان زرق و برق و زیبایی‌های اصفهان هم تأثیرگذار و نمایان نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.