چرخ پر گوهر شب تاب شد از گریه ما
ماه در هاله گرداب شد از گریه ما
اشک ما داغ کلف شست ز رخساره ما
زنگ از آیینه مهتاب شد از گریه ما
بود هر موج سرابی که درین دامن دشت
رشته گوهر سیراب شد از گریه ما
در بیابان طلب، نقش پی گرمروان
صدف گوهر سیماب شد از گریه ما
نیست تقصیر فلک گر شب ما بی سحرست
صبح ها همچو شکرآب شد از گریه ما
شست اگر ابر ز رخسار زمین گرد ملال
نه صدف گوهر نایاب شد از گریه ما
از غبار دل ما عشق تلافی ها کرد
خاک اگر طعمه سیلاب شد از گریه ما
گره آبله پایان که گشاید دیگر؟
خار و خس بستر سنجاب شد از گریه ما
پیش روشن گهران دیدن همچشم بلاست
شمع در گوشه محراب شد از گریه ما
خواب سنگین شود از زمزمه آب روان
نرگس یار گرانخواب شد از گریه ما
سرو بالای تو هر طوق که از فاخته داشت
سر به سر حلقه گرداب شد از گریه ما
فیض اکسیر بود اشک سحرخیزان را
ماه، خورشید جهانتاب شد از گریه ما
چه عجب گر دل سنگین تو سیماب شود؟
رنگ در لعل تو خوناب شد از گریه ما
ریگ صحرای جنون با دل سوزان صائب
همه چون آبله سیراب شد از گریه ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تأثیرات عمیق و دردناک گریه و اشک بر جهان درونی و بیرونی اشاره دارد. شاعر از طریق تصاویری زیبا و استعارهها نشان میدهد که چگونه گریه و اندوه میتواند ماه و ستارهها را تحت تأثیر قرار دهد، دریاها را سیراب کند و حتی دنیای عشق و احساسات را تغییر دهد. اشکها نه تنها اثرات عاطفی بر روی انسانها دارند بلکه با تغییر جلوههای طبیعی و زیباییهای عالم پیوند دارند. این اشعار به نوعی نمادین از اندوه و عشق به یک معشوق و تاثیرات آن بر جهان پیرامون میباشد.
هوش مصنوعی: شب زیبا و پرستاره به خاطر اشکهای ما دچار تغییر و تحول شد و ماه هم در گردابی از غم و اندوه به سر میبرد.
هوش مصنوعی: اشکهای ما باعث شده که چهرهمان به شدت تحت تأثیر قرار بگیرد و مانند اینکه آینهی مهتاب در اثر گریه ما کدر شده باشد، نشاندهندهی اندوه و ناراحتی ماست.
هوش مصنوعی: هر موجی که در این دشت به وجود میآید، نشانهای است از اینکه این زمین به خاطر اشکهای ما از مروارید سیراب شده است.
هوش مصنوعی: در جستوجوی حقیقت در دشت، نشانههای راهی که به سمت مسافران میرود، به خاطر اشکها و اندوه ما مانند مروارید در صدف درخشید.
هوش مصنوعی: تقصیر آسمان نیست که شبهای ما بدون روشنی صبح میگذرد؛ صبحها به خاطر اشکهای ما مانند شکر تلخ شده است.
هوش مصنوعی: اگر ابرها از چهره زمین شسته شوند، دیگر گرد غم بر نمینشیند و مانند صدف، مروارید نایاب ما ناشی از گریهامان نخواهد بود.
هوش مصنوعی: عشق با دل ما به نوعی تلافی کرد و اگر خاک به خاطر اشکهای ما در سیلاب غوطهور شد، این نتیجه احساسات ماست.
هوش مصنوعی: آیا زمانی که درد آبله تمام شود، دیگر چه اتفاقی خواهد افتاد؟ از اشکهای ما، خار و علف بستر سنجاب شده است.
هوش مصنوعی: دیدن نور ناب و درخشان مانند دیدن بلای چشم است. شمع، که به خاطر اشک ما در گوشهی محراب روشن شده، این حال را نشان میدهد.
هوش مصنوعی: خواب عمیق و آرامی که از صدای جریان آب به وجود میآید، بر اساس اشکهایی که ما ریختهایم، محبوب خوابآلود ما را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: سرو زیبای تو، هر زینتی که فاخته به خود داشت، به خاطر اشکهای ما به دور خودش حلقهای از غم و اندوه ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: اشک سحرخیزان مانند دارویی قیمتی است که باعث روشنی و درخشش ماه میشود، و در نتیجه، خورشید نیز به خاطر غم و گریه ما پرنورتر شده است.
هوش مصنوعی: چه عجیب است اگر دل سنگین تو مانند جیوه نرم شود؟ رنگ لعل تو از اشکهای ما به رنگ خون درآمده است.
هوش مصنوعی: ریگهای بیابان جنون به خاطر دل پر درد ما مانند لکههای آبله، از اشکهای ما خیس و سیراب شدهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خاک آسوده، چو سیماب شد ازگریهٔ ما
آستین، حلقهٔ گرداب شد از گریهٔ ما
آنقدر نیست که بر دیدهٔ دشمن ریزیم
خاک این غمکده نایاب شد، ازگریهٔ ما
چه عجب گر فلک، از زاری ما گردد نرم؟
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.