چند امید به خوی تو ستمگر بندم؟
نخل مومین به هواداری اخگر بندم
لب ز اظهار محبت نتوانستم بست
من که با موم دو صد روزن مجمر بندم
همچنان سبزه من گرد یتیمی دارد
جگر تشنه اگر بر لب کوثر بندم
زخم من چون گل صد برگ ز ناخن شده است
ننگ صد بوسه چرا بر لب خنجر بندم؟
روز فرهادی من چند بود پرده نشین؟
تیغ کوهی به کف آرم کمری بر بندم
دیگر از هیچ رخی نشأه می گل نکند
شوری بخت اگر بر لب ساغر بندم
چشم بر ابر ندارد صدف قانع من
آب شور از مژه افشانم و گوهر بندم
مهر کردم روش نامه فرستادن را
دوزخی را ز چه بر بال کبوتر بندم؟
صائب از خنده او تا نظری یافته ام
تهمت تلخی گفتار به شکر بندم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که احساسات شخصی شاعر را نسبت به عشق، ناراحتی و ناامیدی ابراز میکند. او از چالشها و رنجهای خود در دل عشق و روابط انسانی سخن میگوید. شاعر به ستمگری و دلمشغولی خود اشاره میکند و همچنین از عشق و محبت که نمیتواند خود را از آن دور کند، یاد میکند. او از زخمهای عمیق خود و ننگ ناشی از عشق سخن میگوید و به جدال درون خود بین عشق و درد اشاره میکند. در نهایت، شاعر به تأثیرات منفی و تلخیهای زندگی میپردازد و دلتنگیهایش را با تصویرهایی زیبا و بارز بیان میکند.
هوش مصنوعی: چند امید به تو، ای ستمگر، داشته باشم؟ مانند نخل مؤمن که به گرمای آتش وابسته است، به حمایت تو دل خوش نمیکنم.
هوش مصنوعی: من نتوانستم محبت و عشق خود را پنهان کنم، زیرا مثل موم هستم که به راحتی نمیتوانم درون خود را ببندم و رازهایم را مخفی کنم.
هوش مصنوعی: من همواره مانند سبزهای هستم که به خاطر یتیمیام دلم پر از درد و تشنگی است؛ حتی اگر به من آب حیات و خوشبختی هم بدهند، باز هم این احساس را دارم.
هوش مصنوعی: زخم من مانند گلبرگهای لطیف و شکننده است که از ناخنِ عشق شکافته شده. چرا باید بر لبم نشانی از صد بوسه بگذارم که شایستهاش نیست؟
هوش مصنوعی: روزهایی که در آنها من به اوج افتخار و توانایی میرسم، چه تعداد دارد؟ آیا میتوانم همچون یک دلیر و سوارکار با کمر بند و تیغی در دست، در این مسیر قدم بردارم؟
هوش مصنوعی: اگر از هیچ چهرهای زیبایی و شوری نتوانم چشید، دیگر بخت من در صورتی که سراغ جام ببرم، خوش نخواهد بود.
هوش مصنوعی: چشم صدف من نگاه به ابرها ندارد و راضی نیست. من اشکهای شورم را از چشمانم میریزم و آنها را مثل مروارید در دل خود نگه میدارم.
هوش مصنوعی: من تصمیم گرفتم که دیگر نامه نفرستم، زیرا دوزخی را نمیتوان به کبوتر متصل کرد.
هوش مصنوعی: از خندیدن او تا زمانی که به من نگاه کرده است، به خاطر این که حرفهای تلخی به من نسبت دادهاند، شکرگزارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.