به دست بسته دستی در سخاوت چون سبو دارم
که چندین جام خالی را زاحسان سرخ رو دارم
چه با من می تواند کرد درد و داغ ناکامی
که من دارالامانی چون دل بی آرزو دارم
مرا در حلقه آزادگان این سرفرازی بس
که با بی حاصلی چون سرو خود را تازه رو دارم
غبارآلود مطلب نیست چون طوطی کلام من
از آن در خلوت آیینه راه گفتگو دارم
کنم گلگونه روی شجاعت شیرمردان را
درین بستانسرا چون تیغ اگر آبی به جو دارم
مرا جز پاکبازی مدعایی نیست از هستی
اگر پاس نفس دارم برای رفت و رو دارم
گر از من طاعت دیگر نمی آید به این شادم
که از اشک ندامت روز و شب دایم وضو دارم
تعجب نیست از گفتار من گر بوی خون آید
که تیغ آبدار اشک دایم بر گلو دارم
امید پرده پوشی دارم از موسی سفید خود
زهی غفلت که از تار کفن چشم رفو دارم
نشد از وصل چون پروانه کم بیتابی شوقم
همان از شمع آتش زیر پای جستجو دارم
چه افتاده است دردسر دهم صائب عزیزان را
که من چون خون شراب بی خماری در سبو دارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با استفاده از تصاویر و استعارههای زیبا، به بیان احساسات عمیق خود میپردازد. او از دستی بسته در سخاوت سخن میگوید و به این نکته اشاره میکند که با وجود ناکامیها و دردها، دلش آرام است و در پی حظ و خواری نیست. شاعر به آزادی و سرفرازی در میان آزادگان میبالد و میگوید که حتی در بیحاصلی نیز خود را مانند سرو تازه و سرزنده نگه میدارد. او از گفتگو و ارتباط با دیگران لذت میبرد و تلاش دارد تا شجاعت را در خود و دیگران بروز دهد.
شاعر نیز به ندامت و اشکهایش اشاره میکند و با کنایه به حیات و نفس، پاکبازی را به عنوان تنها دعوی خود در زندگی میداند. او از تمایل به وصالی سخن میگوید که به اندازه شمع و پروانه، او را به جستجوی خود وامیدارد و در نهایت به عدم کامیابی و دردسرهایی که به عزیزانش وارد میکند، اشاره میکند. وی در پایان به غم و شادی خود از طریق تصویری از خون شراب میپردازد و به نوعی به کمال احساسات در زندگی خود میرسد.
هوش مصنوعی: من با وجود اینکه دستم بسته است و نمیتوانم کمک زیادی کنم، اما قلبی سخاوتمند دارم که میتوانم چندین جام خالی را از خوبی و نیکی پر کنم.
هوش مصنوعی: درد و رنج ناشی از ناکامی چه تأثیری میتواند بر من بگذارد وقتی که دل من دیگر هیچ آرزویی ندارد و به آرامش رسیده است؟
هوش مصنوعی: در میان افراد آزاد و سرفراز، برای من همین کافی است که با وجود بینتیجه بودن، همچنان مثل سرو خود را سرزنده و شاداب نگه دارم.
هوش مصنوعی: این جمله نشاندهندهی شفاف بودن سخن گوینده است. او مانند طوطی که صحبت میکند، از کلامش در مکان خلوت منعکسکنندهاست و توانایی گفتوگو را دارد. در واقع، او مطمئن است که در بیان خود ابهامی وجود ندارد و میتواند به راحتی ارتباط برقرار کند.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به زیبایی و شجاعت مردان دلیر اشاره میکند. او میخواهد که چهرهی این شجاعان را مانند گل در میان باغی زیبا ببیند و اگر آب و جریانی داشته باشد، این زیبایی و شکوه را بیشتر نمایان کند.
هوش مصنوعی: من هیچ ادعایی جز پاکی و بیآلایشی ندارم، و اگر به خاطر زندگیام بتوانم نفس بکشم، تنها به خاطر این است که در پی رفت و آمدها هستم.
هوش مصنوعی: اگر دیگر نمیتوانم اطاعت کنم، خوشحالم که به خاطر اشکهای ندامت، همیشه خود را پاک میسازم.
هوش مصنوعی: از آنچه میگویم تعجب نکنید اگر بوی خون به مشام شما برسد، چون من همیشه تیغی تیز و آبدار دارم که بر گلوی من قرار دارد.
هوش مصنوعی: امید دارم که پردهای از نیکویی روی خود بپوشانم. ای وای از غفلت که من از تارهای کفن، دوختنی از لحظههای چشمم دارم.
هوش مصنوعی: از دیدن محبوبم نتوانستم کمترین آرامشی پیدا کنم. شوق و دلمشغولیام به اندازهای است که مانند پروانهای بیتاب به دور شمع دور میزنم و شعله آتش را زیر پای خود حس میکنم.
هوش مصنوعی: صائب نگران است که برای عزیزانش دردسرهایی به وجود خواهد آمد، زیرا او مانند شرابی است که در سبو قرار دارد و بدون خماری احساس میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو دارم
نگاری بدقمار و تلخگوی و جنگجو دارم
همه اسب جفا تا زد، همه نرد دغل بازد
بخوی زشت مینازد که من روی نکو دارم
ز جورش با رخی شادان دلی دارم زغم پژمان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.