گرچه ما سر پیش از جوش ثمر افکنده ایم
همچنان از حس سعی باغبان شرمنده ایم
هر سر خاری به خون ما گواهی می دهد
گرچه چون گل پیش هر خاری سپر افکنده ایم
جای نیش تازه ای وا کرده ایم از شوق درد
در بیابان طلب خاری گر از پا کنده ایم
زین بیابان گرمتر از ما کسی نگذشته است
ما ز نقش پا چراغ مردم آینده ایم
یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک
هرکه با ما خواجگی از سر گذارد بنده ایم
نیست ما را جز خموشی لذتی از زندگی
ما به جان بی نفس مانند ماهی زنده ایم
آتش دوزخ شود بر ما گلستان خلیل
بس که ما اعمال ناشایست خود شرمنده ایم
چون گل صد برگ صائب در میان خارزار
زیر شمشیر حوادث با لب پرخنده ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی احساس عمیق رنج و درد شاعری میپردازد که با وجود تلاش و زحمتهای زیادی که کرده، هنوز از نارساییها و مشکلات زندگی شرمنده است. شاعر خود را مانند گلی در میانه خارها توصیف میکند که در مواجهه با سختیها لبخند میزند، و به رغم چالشها و آلام، به وجود خود افتخار دارد و به عنوان چراغی برای نسلهای آینده شناخته میشود. او همچنین به نوعی روحیه آشتیجویی در برابر عذابها اشاره دارد و میگوید که از عشق و شوق به زندگی و تلاش ادامه میدهد، حتی اگر در دوزخ هم به سر ببرد. این شعر نشاندهنده استقامت در برابر مشکلات و عدم تسلیم در برابر سختیهاست.
هوش مصنوعی: با اینکه ما پیش از اینکه ثمرهای به بار بیاوریم زحمت کشیدهایم، اما همچنان از تلاش و زحمت باغبان خجالت میکشیم.
هوش مصنوعی: هر کاشتی که ما به دست آوردیم، نشاندهندهی خون و تلاش ماست. هرچند ما در برابر مشکلات مانند گل، از خود دفاع کردهایم.
هوش مصنوعی: ما از شدت شوق و اشتیاق به درد و رنج، خود را در بیابان عشق بدون هیچ ترسی آسیبپذیر کردهایم، حتی اگر برای این عشق، خاری در پا داشته باشیم.
هوش مصنوعی: در این بیابان، هیچکس به گرمی ما عبور نکرده است. ما با رد پای خود، راه را برای نسلهای آینده روشن کردهایم.
هوش مصنوعی: ما از وجود گرانبهای یوسف مصر هستیم، اما هر کس که بخواهد به ما خدمت کند، ما بنده او خواهیم بود.
هوش مصنوعی: ما در زندگی جز سکوت لذتی نداریم، همچون ماهیانی که بینفس زندهاند.
هوش مصنوعی: آتش جهنم به قدری بر ما اثرگذار است که مانند باغی خوشبو و دلچسب مینماید، چون ما از اعمال ناپسند خود شرمندهایم.
هوش مصنوعی: ما مانند گل صد برگ در میان خارها، با وجود تمام سختیها و مشکلات، با لبخندی بر لب زندگی میکنیم و به سختیها میخندیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نی ز خار این چمن غمگین، نه از گل شادمان
بی سبب چون ابر، گه در گریه، گه در خنده ایم
در زمین نی رخت می بینیم، در گردون نه تخت
بندگی خواهد به این قسمت، خدا را بنده ایم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.