چون سبو تا ما ز دست خویش بالین کرده ایم
خانه خود از شراب لعل رنگین کرده ایم
در خطر گاهی که دامن بر کمر بسته است کوه
بستر و بالین خود ما خواب سنگین کرده ایم
تکیه بر سنگین دلی پیش فغان ما مکن
ما به فریادی سبک صد کوه تمکین کرده ایم
از مروت نیست کردن حق ما را پایمال
ما به خون دست ترا اول نگارین کرده ایم
محضر آماده ای خواهد به خون ما شدن
این پرو بالی که چون طاوس رنگین کرده ایم
بیدلان از مرگ می ترسند و ما چون کبک مست
خنده خود را دلیل راه شاهین کرده ایم
چشم آسایش ز منزل داشتن فکری است پوچ
ما ز غفلت خواب خود در خانه زین کرده ایم
بیغمان گر طره دستار زرین کرده اند
ما ز درد عشق روی خویش زرین کرده ایم
نغمه پردازان گلشن را به شور آورده ایم
مصرعی چون شاخ گل هرگاه رنگین کرده ایم
چون کنیم استادگی در دادن سر همچو گل؟
ما که خواب امن در دامان گلچین کرده ایم
نیست صائب ناله ما را اثر در بیغمان
ورنه خون مرده را احیا به تلقین کرده ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالتی از شعف و بیخیالی عاشقانه است. شاعر به زندگی پرشور و احساسات عمیق خود اشاره میکند و از بالینکردن خواب خود در دمنوش زعفرانی عشق و خندههایش در برابر خطرات زندگی سخن میگوید. او به تکیه بر دل سنگین و فریادهایش میپردازد و تاکید میکند که محبت و مروت نباید به حق او آسیب برساند. شاعر همچنین از وجود دردهای عاشقانه و سرخوشیهای بیپروا یاد میکند و به نغمهپردازان عشق اشاره میکند که با شعر و مکنات خود گلشن را به شور آوردهاند. در نهایت، او با شور و شوق از اثرگذاری نالههایش بر بیغمها خبر میدهد و بر تأثیر عشق و زیبایی بر زندگی خود تأکید میکند.
هوش مصنوعی: ما چون گلی زیبا در کنار خود داریم و با دست خود آن را تزئین کردهایم، خانهمان را با شراب قرمز و دلنشین زینت بخشیدهایم.
هوش مصنوعی: در هنگام خطر، وقتی که ما خود را آماده کردهایم و در وضعیت جدی قرار داریم، به طور عجیبی در خواب سنگینی فرو رفتهایم و از وضعیت بستر و آرامش کوه مانند غافل شدهایم.
هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیرید و سعی نکن برای ما ناله و فریاد کنید. ما با تمام احساسات سنگین و غمانگیزمان، توانستهایم بر مشکلات و دردهایمان غلبه کنیم.
هوش مصنوعی: به خاطر جوانمردی و انصاف، مناسب نیست که حق ما را زیر پا بگذاری. ما ابتدا دست تو را با خون خود رنگین کردهایم.
هوش مصنوعی: ما آمادهایم که در حضور تو جان خود را فدای عشق کنیم، همانطور که با زیبایی و ظرافتی که به خود بخشیدهایم، همچون طاووسهای رنگین به نمایش درآییم.
هوش مصنوعی: افراد بیدل از مرگ میهراسند، اما ما مانند کبک، بدون توجه به خطرات، از شادی و خندهمان به عنوان نشانهای برای جذب شاهینها استفاده میکنیم.
هوش مصنوعی: داشتن چشمانداز آرامش از خانه، اندیشهای بیهوده است. ما به خاطر غفلت خود، خوابآلود در خانهمان نشستهایم.
هوش مصنوعی: اگرچه دیگران با زینت و زیبایی خود را آراستهاند، ما به خاطر درد عشق، چهرهامان را با رنج و اندوه تزئین کردهایم.
هوش مصنوعی: ما لحن زیبای باغ را به وجد آوردهایم و هر زمان که شعری سرودهایم، مانند گلهای رنگارنگ آن را زیبا و دلنشین کردهایم.
هوش مصنوعی: چطور میتوانیم در برابر خطرات و مشکلات مقاوم باشیم مانند گلی که سرش را برافراشته است؟ ما که در آغوش آرامش و زیبایی قرار داریم.
هوش مصنوعی: درد و ناله ما هیچ تاثیری بر دل سنگی آنها ندارد، وگرنه ما توانستهایم حتی خون مرده را با آموزش دوباره زنده کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.